κουβαλημένος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Perfect participle of κουβαλιέμαι (kouvaliémai), passive voice of κουβαλάω, κουβαλώ (“carry”).
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]κουβαλημένος • (kouvaliménos) m (feminine κουβαλημένη, neuter κουβαλημένο)
- carried (informal)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | κουβαλημένος (kouvaliménos) | κουβαλημένη (kouvaliméni) | κουβαλημένο (kouvaliméno) | κουβαλημένοι (kouvaliménoi) | κουβαλημένες (kouvaliménes) | κουβαλημένα (kouvaliména) | |
| genitive | κουβαλημένου (kouvaliménou) | κουβαλημένης (kouvaliménis) | κουβαλημένου (kouvaliménou) | κουβαλημένων (kouvaliménon) | κουβαλημένων (kouvaliménon) | κουβαλημένων (kouvaliménon) | |
| accusative | κουβαλημένο (kouvaliméno) | κουβαλημένη (kouvaliméni) | κουβαλημένο (kouvaliméno) | κουβαλημένους (kouvaliménous) | κουβαλημένες (kouvaliménes) | κουβαλημένα (kouvaliména) | |
| vocative | κουβαλημένε (kouvaliméne) | κουβαλημένη (kouvaliméni) | κουβαλημένο (kouvaliméno) | κουβαλημένοι (kouvaliménoi) | κουβαλημένες (kouvaliménes) | κουβαλημένα (kouvaliména) | |