κοινό

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ciˈno/
• Hyphenation: κοι‧νό
• Homophone: κινώ (kinó)

Adjective

κοινό • (koinó)

1. nominative/accusative/vocative neuter singular of κοινός (koinós)

Noun

κοινό • (koinó) n (uncountable)

1. public (people in general)

   Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό

   I ékthesi tha eínai anoichtí gia to koinó

   The exhibition will be open to the public.

2. audience

Declension

Declension of κοινό

	singular
nominative	κοινό (koinó)
genitive	κοινού (koinoú)
accusative	κοινό (koinó)
vocative	κοινό (koinó)