κοινοπραξία
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Byzantine Greek κοινοπραξία (koinopraxía), from Koine Greek κοινοπραγία (koinopragía).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]κοινοπραξία • (koinopraxía) f (plural κοινοπραξίες)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | κοινοπραξία (koinopraxía) | κοινοπραξίες (koinopraxíes) |
genitive | κοινοπραξίας (koinopraxías) | κοινοπραξιών (koinopraxión) |
accusative | κοινοπραξία (koinopraxía) | κοινοπραξίες (koinopraxíes) |
vocative | κοινοπραξία (koinopraxía) | κοινοπραξίες (koinopraxíes) |
References
[edit]- ^ κοινοπραξία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Further reading
[edit]- κοινοπραξία on the Greek Wikipedia.Wikipedia el