κλώθω

See also: Κλωθώ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /klɔ̌ː.tʰɔː/ → /ˈklo.θo/ → /ˈklo.θo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /klɔ̌ː.tʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈklo.tʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈklo.θo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈklo.θo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈklo.θo/

Verb

κλώθω • (klṓthō)

1. to spin, twist by spinning

Conjugation

   Present: κλώθω, κλώθομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλώθω	κλώθεις	κλώθει	κλώθετον	κλώθετον	κλώθομεν	κλώθετε	κλώθουσῐ(ν)
	subjunctive	κλώθω	κλώθῃς	κλώθῃ	κλώθητον	κλώθητον	κλώθωμεν	κλώθητε	κλώθωσῐ(ν)
	optative	κλώθοιμῐ	κλώθοις	κλώθοι	κλώθοιτον	κλωθοίτην	κλώθοιμεν	κλώθοιτε	κλώθοιεν
	imperative		κλῶθε	κλωθέτω	κλώθετον	κλωθέτων		κλώθετε	κλωθόντων
middle/ passive	indicative	κλώθομαι	κλώθῃ, κλώθει	κλώθεται	κλώθεσθον	κλώθεσθον	κλωθόμεθᾰ	κλώθεσθε	κλώθονται
	subjunctive	κλώθωμαι	κλώθῃ	κλώθηται	κλώθησθον	κλώθησθον	κλωθώμεθᾰ	κλώθησθε	κλώθωνται
	optative	κλωθοίμην	κλώθοιο	κλώθοιτο	κλώθοισθον	κλωθοίσθην	κλωθοίμεθᾰ	κλώθοισθε	κλώθοιντο
	imperative		κλώθου	κλωθέσθω	κλώθεσθον	κλωθέσθων		κλώθεσθε	κλωθέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κλώθειν				κλώθεσθαι
participle	m	κλώθων				κλωθόμενος
	f	κλώθουσᾰ				κλωθομένη
	n	κλῶθον				κλωθόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔκλωθον, ἐκλωθόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκλωθον	ἔκλωθες	ἔκλωθε(ν)	ἐκλώθετον	ἐκλωθέτην	ἐκλώθομεν	ἐκλώθετε	ἔκλωθον
middle/ passive	indicative	ἐκλωθόμην	ἐκλώθου	ἐκλώθετο	ἐκλώθεσθον	ἐκλωθέσθην	ἐκλωθόμεθᾰ	ἐκλώθεσθε	ἐκλώθοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κλώσω, κλώσομαι, κλωσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλώσω	κλώσεις	κλώσει	κλώσετον	κλώσετον	κλώσομεν	κλώσετε	κλώσουσῐ(ν)
	optative	κλώσοιμῐ	κλώσοις	κλώσοι	κλώσοιτον	κλωσοίτην	κλώσοιμεν	κλώσοιτε	κλώσοιεν
middle	indicative	κλώσομαι	κλώσῃ, κλώσει	κλώσεται	κλώσεσθον	κλώσεσθον	κλωσόμεθᾰ	κλώσεσθε	κλώσονται
	optative	κλωσοίμην	κλώσοιο	κλώσοιτο	κλώσοισθον	κλωσοίσθην	κλωσοίμεθᾰ	κλώσοισθε	κλώσοιντο
passive	indicative	κλωσθήσομαι	κλωσθήσῃ	κλωσθήσεται	κλωσθήσεσθον	κλωσθήσεσθον	κλωσθησόμεθᾰ	κλωσθήσεσθε	κλωσθήσονται
	optative	κλωσθησοίμην	κλωσθήσοιο	κλωσθήσοιτο	κλωσθήσοισθον	κλωσθησοίσθην	κλωσθησοίμεθᾰ	κλωσθήσοισθε	κλωσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κλώσειν			κλώσεσθαι		κλωσθήσεσθαι
participle	m	κλώσων			κλωσόμενος		κλωσθησόμενος
	f	κλώσουσᾰ			κλωσομένη		κλωσθησομένη
	n	κλῶσον			κλωσόμενον		κλωσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔκλωσᾰ, ἐκλωσᾰ́μην, ἐκλώσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκλωσᾰ	ἔκλωσᾰς	ἔκλωσε(ν)	ἐκλώσᾰτον	ἐκλωσᾰ́την	ἐκλώσᾰμεν	ἐκλώσᾰτε	ἔκλωσᾰν
	subjunctive	κλώσω	κλώσῃς	κλώσῃ	κλώσητον	κλώσητον	κλώσωμεν	κλώσητε	κλώσωσῐ(ν)
	optative	κλώσαιμῐ	κλώσειᾰς, κλώσαις	κλώσειε(ν), κλώσαι	κλώσαιτον	κλωσαίτην	κλώσαιμεν	κλώσαιτε	κλώσειᾰν, κλώσαιεν
	imperative		κλῶσον	κλωσᾰ́τω	κλώσᾰτον	κλωσᾰ́των		κλώσᾰτε	κλωσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκλωσᾰ́μην	ἐκλώσω	ἐκλώσᾰτο	ἐκλώσᾰσθον	ἐκλωσᾰ́σθην	ἐκλωσᾰ́μεθᾰ	ἐκλώσᾰσθε	ἐκλώσᾰντο
	subjunctive	κλώσωμαι	κλώσῃ	κλώσηται	κλώσησθον	κλώσησθον	κλωσώμεθᾰ	κλώσησθε	κλώσωνται
	optative	κλωσαίμην	κλώσαιο	κλώσαιτο	κλώσαισθον	κλωσαίσθην	κλωσαίμεθᾰ	κλώσαισθε	κλώσαιντο
	imperative		κλῶσαι	κλωσᾰ́σθω	κλώσᾰσθον	κλωσᾰ́σθων		κλώσᾰσθε	κλωσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκλώσθην	ἐκλώσθης	ἐκλώσθη	ἐκλώσθητον	ἐκλωσθήτην	ἐκλώσθημεν	ἐκλώσθητε	ἐκλώσθησᾰν
	subjunctive	κλωσθῶ	κλωσθῇς	κλωσθῇ	κλωσθῆτον	κλωσθῆτον	κλωσθῶμεν	κλωσθῆτε	κλωσθῶσῐ(ν)
	optative	κλωσθείην	κλωσθείης	κλωσθείη	κλωσθεῖτον, κλωσθείητον	κλωσθείτην, κλωσθειήτην	κλωσθεῖμεν, κλωσθείημεν	κλωσθεῖτε, κλωσθείητε	κλωσθεῖεν, κλωσθείησᾰν
	imperative		κλώσθητῐ	κλωσθήτω	κλώσθητον	κλωσθήτων		κλώσθητε	κλωσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κλῶσαι			κλώσᾰσθαι		κλωσθῆναι
participle	m	κλώσᾱς			κλωσᾰ́μενος		κλωσθείς
	f	κλώσᾱσᾰ			κλωσᾰμένη		κλωσθεῖσᾰ
	n	κλῶσᾰν			κλωσᾰ́μενον		κλωσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κέκλωσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κέκλωσμαι	κέκλωσαι	κέκλωσται	κέκλωσθον	κέκλωσθον	κεκλώσμεθᾰ	κέκλωσθε	κεκλώθᾰται
	subjunctive	κεκλωσμένος ὦ	κεκλωσμένος ᾖς	κεκλωσμένος ᾖ	κεκλωσμένω ἦτον	κεκλωσμένω ἦτον	κεκλωσμένοι ὦμεν	κεκλωσμένοι ἦτε	κεκλωσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκλωσμένος εἴην	κεκλωσμένος εἴης	κεκλωσμένος εἴη	κεκλωσμένω εἴητον/εἶτον	κεκλωσμένω εἰήτην/εἴτην	κεκλωσμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκλωσμένοι εἴητε/εἶτε	κεκλωσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κέκλωσο	κεκλώσθω	κέκλωσθον	κεκλώσθων		κέκλωσθε	κεκλώσθων
						middle/passive
infinitive						κεκλῶσθαι
participle	m					κεκλωσμένος
	f					κεκλωσμένη
	n					κεκλωσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἐπικλώθω (epiklṓthō)
• Κλωθώ (Klōthṓ)
• κλωστήρ (klōstḗr)

Descendants

• Greek: κλώθω (klótho)

Further reading

• “κλώθω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011

Greek

Etymology

From Ancient Greek κλώθω (klṓthō), from κάλαθος (kálathos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈklo.θo/

Verb

κλώθω • (klótho) (past έκλωσα, passive κλώθομαι)

1. to spin (wool, cotton, etc)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Synonyms

• γνέθω (gnétho)

Related terms

• άκλωστος (áklostos, “unspun”)