κατουρημένος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Perfect participle of κατουριέμαι (katouriémai), passive voice of κατουράω, κατουρώ (“piss”).
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]κατουρημένος • (katouriménos) m (feminine κατουρημένη, neuter κατουρημένο)
- pissed
- (figuratively) extremely scared
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | κατουρημένος (katouriménos) | κατουρημένη (katouriméni) | κατουρημένο (katouriméno) | κατουρημένοι (katouriménoi) | κατουρημένες (katouriménes) | κατουρημένα (katouriména) | |
| genitive | κατουρημένου (katouriménou) | κατουρημένης (katouriménis) | κατουρημένου (katouriménou) | κατουρημένων (katouriménon) | κατουρημένων (katouriménon) | κατουρημένων (katouriménon) | |
| accusative | κατουρημένο (katouriméno) | κατουρημένη (katouriméni) | κατουρημένο (katouriméno) | κατουρημένους (katouriménous) | κατουρημένες (katouriménes) | κατουρημένα (katouriména) | |
| vocative | κατουρημένε (katouriméne) | κατουρημένη (katouriméni) | κατουρημένο (katouriméno) | κατουρημένοι (katouriménoi) | κατουρημένες (katouriménes) | κατουρημένα (katouriména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κατουρημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κατουρημένος, etc.)