κατάληξη
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Greek κατάληξις (katálēxis).
Noun
[edit]κατάληξη • (katálixi) f (plural καταλήξεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κατάληξη (katálixi) | καταλήξεις (katalíxeis) |
| genitive | κατάληξης (katálixis) | καταλήξεων (katalíxeon) |
| accusative | κατάληξη (katálixi) | καταλήξεις (katalíxeis) |
| vocative | κατάληξη (katálixi) | καταλήξεις (katalíxeis) |
Older or formal genitive singular: καταλήξεως (katalíxeos)
Related terms
[edit]- ακατάληκτος (akatáliktos, “without end”)