καημένος
Greek
[edit]Etymology
[edit]From the passive participle of Ancient Greek καίω (kaíō, “to burn”).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]καημένος • (kaïménos) m (feminine καημένη, neuter καημένο)
- (chiefly with an article before) poor (expressing sympathy etc)
- Ο καημένος ο παππούς δεν αισθάνεται καλά αυτό τον καιρό.
- O kaïménos o pappoús den aisthánetai kalá aftó ton kairó.
- Poor Grandad isn't feeling well this weather.
- Η καημένη η Μαρία έχασε όλα τα λεφτά της.
- I kaïméni i María échase óla ta leftá tis.
- Poor Maria lost all her money.
- Ασ’ το το καημένο το παιδί και μην το μαλώνεις!
- As’ to to kaïméno to paidí kai min to malóneis!
- Leave the poor child alone and stop scolding it!
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | καημένος (kaïménos) | καημένη (kaïméni) | καημένο (kaïméno) | καημένοι (kaïménoi) | καημένες (kaïménes) | καημένα (kaïména) | |
| genitive | καημένου (kaïménou) | καημένης (kaïménis) | καημένου (kaïménou) | καημένων (kaïménon) | καημένων (kaïménon) | καημένων (kaïménon) | |
| accusative | καημένο (kaïméno) | καημένη (kaïméni) | καημένο (kaïméno) | καημένους (kaïménous) | καημένες (kaïménes) | καημένα (kaïména) | |
| vocative | καημένε (kaïméne) | καημένη (kaïméni) | καημένο (kaïméno) | καημένοι (kaïménoi) | καημένες (kaïménes) | καημένα (kaïména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο καημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο καημένος, etc.)
Synonyms
[edit]- κακομοίρης (kakomoíris)
- ταλαίπωρος (talaíporos)