Borrowed from Venetan cavaletto a diminutive form of cavallo (“horse”).
καβαλέτο • (kavaléto) n (plural καβαλέτα)
- (painting) easel
- (woodworking) sawhorse
|
singular
|
plural
|
nominative
|
καβαλέτο (kavaléto)
|
καβαλέτα (kavaléta)
|
genitive
|
καβαλέτου (kavalétou)
|
καβαλέτων (kavaléton)
|
accusative
|
καβαλέτο (kavaléto)
|
καβαλέτα (kavaléta)
|
vocative
|
καβαλέτο (kavaléto)
|
καβαλέτα (kavaléta)
|