ισομερής

Greek

Etymology

From Koine Greek ἰσομερής (isomerḗs).

Adjective

ισομερής • (isomerís) m (feminine ισομερής, neuter ισομερές)

1. of equal parts
2. (chemistry) isomeric

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ισομερής (isomerís)	ισομερής (isomerís)	ισομερές (isomerés)		ισομερείς (isomereís)	ισομερείς (isomereís)	ισομερή (isomerí)
genitive	ισομερούς (isomeroús) ισομερή (isomerí)	ισομερούς (isomeroús)	ισομερούς (isomeroús)		ισομερών (isomerón)	ισομερών (isomerón)	ισομερών (isomerón)
accusative	ισομερή (isomerí)	ισομερή (isomerí)	ισομερές (isomerés)		ισομερείς (isomereís)	ισομερείς (isomereís)	ισομερή (isomerí)
vocative	ισομερή (isomerí) ισομερής (isomerís)	ισομερής (isomerís)	ισομερές (isomerés)		ισομερείς (isomereís)	ισομερείς (isomereís)	ισομερή (isomerí)