ιδιοτέλεια

Greek

Noun

ιδιοτέλεια • (idiotéleia) f (plural ιδιοτέλειες)

1. selfishness, self-interest

   Antonym: ανιδιοτέλεια (anidiotéleia)

Declension

	singular	plural
nominative	ιδιοτέλεια (idiotéleia)	ιδιοτέλειες (idiotéleies)
genitive	ιδιοτέλειας (idiotéleias)	ιδιοτελειών (idioteleión)
accusative	ιδιοτέλεια (idiotéleia)	ιδιοτέλειες (idiotéleies)
vocative	ιδιοτέλεια (idiotéleia)	ιδιοτέλειες (idiotéleies)

Related terms

• ιδιοτελής (idiotelís, “selfish”, adjective)