ηχηρός

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From ήχος (íchos, sound) +‎ -ρός (-rós).

Adjective

[edit]

ηχηρός (ichirósm (feminine ηχηρή, neuter ηχηρό)

  1. (phonetics, phonology) voiced
    Antonym: άηχος (áichos)
    ηχηρό σύμφωνοichiró sýmfonovoiced consonant

Declension

[edit]
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ηχηρός (ichirós) ηχηρή (ichirí) ηχηρό (ichiró) ηχηροί (ichiroí) ηχηρές (ichirés) ηχηρά (ichirá)
genitive ηχηρού (ichiroú) ηχηρής (ichirís) ηχηρού (ichiroú) ηχηρών (ichirón) ηχηρών (ichirón) ηχηρών (ichirón)
accusative ηχηρό (ichiró) ηχηρή (ichirí) ηχηρό (ichiró) ηχηρούς (ichiroús) ηχηρές (ichirés) ηχηρά (ichirá)
vocative ηχηρέ (ichiré) ηχηρή (ichirí) ηχηρό (ichiró) ηχηροί (ichiroí) ηχηρές (ichirés) ηχηρά (ichirá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ηχηρός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ηχηρός, etc.)

Derived terms

[edit]
[edit]

Further reading

[edit]