ηρεμώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἠρεμῶ (ēremô).

Pronunciation

• IPA^(key): /i.ɾeˈmo/
• Hyphenation: η‧ρε‧μώ

Verb

ηρεμώ • (iremó) (past ηρέμησα)

1. (intransitive) to calm down

   Synonyms: ησυχάζω (isycházo), καθησυχάζω (kathisycházo)

   1. to compose oneself
2. (transitive) to calm down, to calm, to make calm

Conjugation

ηρεμώ   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	ηρεμώ	ηρεμήσω
2 sg	ηρεμείς	ηρεμήσεις
3 sg	ηρεμεί	ηρεμήσει
1 pl	ηρεμούμε	ηρεμήσουμε, [-ομε]
2 pl	ηρεμείτε	ηρεμήσετε
3 pl	ηρεμούν(ε)	ηρεμήσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	ηρεμούσα	ηρέμησα
2 sg	ηρεμούσες	ηρέμησες
3 sg	ηρεμούσε	ηρέμησε
1 pl	ηρεμούσαμε	ηρεμήσαμε
2 pl	ηρεμούσατε	ηρεμήσατε
3 pl	ηρεμούσαν(ε)	ηρέμησαν, ηρεμήσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα ηρεμώ ➤	θα ηρεμήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ηρεμείς, …	θα ηρεμήσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ηρεμήσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ηρεμήσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ηρεμήσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	ηρέμησε
2 pl	ηρεμείτε	ηρεμήστε
Other forms
Active present participle ➤	ηρεμώντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας ηρεμήσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	ηρεμήσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: ήρεμος (íremos)