εύλογος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek εὔλογος (eúlogos).[1] By surface analysis, εύ- (éf-) + -λογος (-logos).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]εύλογος • (évlogos) m (feminine εύλογη, neuter εύλογο)
Declension
[edit]Declension of εύλογος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | εύλογος • | εύλογη • | εύλογο • | εύλογοι • | εύλογες • | εύλογα • |
| genitive | εύλογου • | εύλογης • | εύλογου • | εύλογων • | εύλογων • | εύλογων • |
| accusative | εύλογο • | εύλογη • | εύλογο • | εύλογους • | εύλογες • | εύλογα • |
| vocative | εύλογε • | εύλογη • | εύλογο • | εύλογοι • | εύλογες • | εύλογα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εύλογος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εύλογος, etc.) | |||||
Derived terms
[edit]References
[edit]- ^ εύλογος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language