εφημερεύων
See also: ἐφημερεύων and ἐφημερεῦον
Greek
[edit]Etymology
[edit]Formal present participle of εφημερεύω (efimerévo). Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἐφημερεύων (ephēmereúōn), active present participle of ἐφημερεύω (ephēmereúō).[1]
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]εφημερεύων • (efimerévon) m (feminine εφημερεύουσα, neuter εφημερεύον)
- on call, on duty for the whole day (24 hours)
- less formal form for the masculine: εφημερεύοντας (efimerévontas)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | εφημερεύων (efimerévon) | εφημερεύουσα (efimerévousa) | εφημερεύον (efimerévon) | εφημερεύοντες (efimerévontes) | εφημερεύουσες (efimerévouses) | εφημερεύοντα (efimerévonta) | |
| genitive | εφημερεύοντος (efimerévontos) | εφημερεύουσας (efimerévousas) εφημερευούσης (efimerevoúsis) |
εφημερεύοντος (efimerévontos) | εφημερευόντων (efimerevónton) | εφημερευουσών (efimerevousón) | εφημερευόντων (efimerevónton) | |
| accusative | εφημερεύοντα (efimerévonta) | εφημερεύουσα (efimerévousa) | εφημερεύον (efimerévon) | εφημερεύοντες (efimerévontes) | εφημερεύουσες (efimerévouses) | εφημερεύοντα (efimerévonta) | |
| vocative | εφημερεύων (efimerévon) | εφημερεύουσα (efimerévousa) | εφημερεύον (efimerévon) | εφημερεύοντες (efimerévontes) | εφημερεύουσες (efimerévouses) | εφημερεύοντα (efimerévonta) | |
Related terms
[edit]- and see: εφήμερος (efímeros)
See also
[edit]- διημερεύων (diimerévon, present participle), διημερεύω (diimerévo, “on duty during morning hours”)
- διανυκτερεύων (dianykterévon, present participle), διανυκτερεύω (dianykterévo, “on duty during night hours”)
- Older spellings: ἐφημερεύων m (ephēmereúōn), ἐφημερεύουσα f (ephēmereúousa), ἐφημερεῦον n (ephēmereûon)
References
[edit]- ^ εφημερεύων, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language