ευσέβεια
See also: εὐσέβεια
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly, from Ancient Greek εὐσέβεια (eusébeia),[1] from εὐσεβής (eusebḗs).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]ευσέβεια • (efséveia) f (plural ευσέβειες)
- (religion) piety, devoutness
- Οι μοναχοί διακρίνονται για την ευσέβειά τους και τη βαθιά τους πίστη.
- Oi monachoí diakrínontai gia tin efséveiá tous kai ti vathiá tous písti.
- Monks are distinguished for their piety and their deep faith.
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ευσέβεια (efséveia) | ευσέβειες (efséveies) |
| genitive | ευσέβειας (efséveias) | ευσεβειών (efseveión) |
| accusative | ευσέβεια (efséveia) | ευσέβειες (efséveies) |
| vocative | ευσέβεια (efséveia) | ευσέβειες (efséveies) |
Usually in the singular.
Also, formal singular genitive: της ευσεβείας.
Synonyms
[edit]- ευλάβεια f (evláveia, “piety, veneration, deference”)
- θεοσέβεια f (theoséveia, “piety, fear of God”)
Antonyms
[edit]- ασέβεια f (aséveia, “impiety, ungodliness”)
Related terms
[edit]- ευσεβισμός m (efsevismós, “Pietism”)
- and see: ευσεβής (efsevís, “pious, devout”)
References
[edit]- ^ ευσέβεια, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language