ερρινότης

Greek

Alternative forms

• ερρινότητα (errinótita), ενρινότητα (enrinótita) (standard)

Etymology

From Ancient Greek ἔρρινον (érrhinon) + -της (-tis, suffix for feminine nouns).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.riˈno.ti.s/
• Hyphenation: ἐρ‧ρι‧νό‧της

Noun

ερρινότης • (errinótis) f (plural ερρινότητες) (Katharevousa)

1. (phonetics, phonology) nasality, the characteristic of nasal voice.

Usage notes

• In polytonic script: ἐρρινότης

Declension

Katharevousa inflection, in the manner of Ancient Greek -της feminin nouns

Declension of ερρινότης

	singular	plural
nominative	ερρινότης (errinótis)	ερρινότητες (errinótites)
genitive	ερρινότητος (errinótitos)	ερρινοτήτων (errinotíton)
accusative	ερρινότητα (errinótita)	ερρινότητας (errinótitas)
vocative	ερρινότης (errinótis)	ερρινότητες (errinótites)

In polytonic script with article: ἡ ἐρρινότης, τῆς ἐρρινότητος, τήν ἐρρινότητα, (ὦ) ἐρρινότης
αἱ ἐρρινότητες, τῶν ἐρρινοτήτων, τάς ἐρρινότητας, (ὦ) ἐρρινότητες

References

• Dimitrakos, Dimitrios B. (²1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia 2nd edition in 15 vols. [1st edition 1930-1950 in 9 volumes] (abbreviations - of authors)