ερρινότης

Greek

Alternative forms

• ερρινότητα (errinótita), ενρινότητα (enrinótita) (standard)

Etymology

From Ancient Greek ἔρρινον (érrhinon) + -της (-tis, suffix for feminine nouns).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.riˈno.ti.s/
• Hyphenation: ἐρ‧ρι‧νό‧της

Noun

ερρινότης • (errinótis) f (plural ερρινότητες) (Katharevousa)

1. (phonetics, phonology) nasality, the characteristic of nasal voice.

Usage notes

• In polytonic script: ἐρρινότης

Declension

Katharevousa inflection, in the manner of Ancient Greek -της feminin nouns

	singular	plural
nominative	ερρινότης (errinótis)	ερρινότητες (errinótites)
genitive	ερρινότητος (errinótitos)	ερρινοτήτων (errinotíton)
accusative	ερρινότητα (errinótita)	ερρινότητας (errinótitas)
vocative	ερρινότης (errinótis)	ερρινότητες (errinótites)

In polytonic script with article: ἡ ἐρρινότης, τῆς ἐρρινότητος, τήν ἐρρινότητα, (ὦ) ἐρρινότης
αἱ ἐρρινότητες, τῶν ἐρρινοτήτων, τάς ἐρρινότητας, (ὦ) ἐρρινότητες

References

• Dimitrakos, Dimitrios B. (²1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia 2nd edition in 15 vols. [1st edition 1930-1950 in 9 volumes] (abbreviations - of authors)