ερείπιο

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐρείπιον (ereípion).

Noun

ερείπιο • (ereípio) n (plural ερείπια)

1. ruin, dilapidated building
2. (figuratively, derogatory) A person of advanced age, old

Declension

	singular	plural
nominative	ερείπιο (ereípio)	ερείπια (ereípia)
genitive	ερειπίου (ereipíou) ερείπιου (ereípiou)	ερειπίων (ereipíon)
accusative	ερείπιο (ereípio)	ερείπια (ereípia)
vocative	ερείπιο (ereípio)	ερείπια (ereípia)