ερίτιμος

See also: ἐρίτιμος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἐρίτιμος (erítimos).

Pronunciation

• IPA^(key): /eˈɾi.ti.mos/
• Hyphenation: ε‧ρί‧τ‧ιμος

Adjective

ερίτιμος • (erítimos) m (feminine ερίτιμη or ερίτιμος, neuter ερίτιμο)

1. (formal) highly esteemed

Declension

Declension of ερίτιμος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ερίτιμος (erítimos)	ερίτιμος (erítimos) ερίτιμη (erítimi)	ερίτιμο (erítimo)		ερίτιμοι (erítimoi)	ερίτιμοι (erítimoi) ερίτιμες (erítimes)	ερίτιμα (erítima)
genitive	εριτίμου (eritímou) ερίτιμου (erítimou)	εριτίμου (eritímou) ερίτιμης (erítimis)	εριτίμου (eritímou) ερίτιμου (erítimou)		εριτίμων (eritímon) ερίτιμων (erítimon)	εριτίμων (eritímon) ερίτιμων (erítimon)	εριτίμων (eritímon) ερίτιμων (erítimon)
accusative	ερίτιμο (erítimo)	ερίτιμο (erítimo) ερίτιμη (erítimi)	ερίτιμο (erítimo)		εριτίμους (eritímous) ερίτιμους (erítimous)	εριτίμους (eritímous) ερίτιμες (erítimes)	ερίτιμα (erítima)
vocative	ερίτιμε (erítime)	ερίτιμε (erítime) ερίτιμη (erítimi)	ερίτιμο (erítimo)		ερίτιμοι (erítimoi)	ερίτιμοι (erítimoi) ερίτιμες (erítimes)	ερίτιμα (erítima)

Further reading

• ερίτιμος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language