εποχή

See also: ἐποχή

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐποχή (epokhḗ).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.poˈçi/
• Hyphenation: ε‧πο‧χή

Noun

εποχή • (epochí) f (plural εποχές)

1. age, epoch, season

   Synonym: σεζόν (sezón)

   Εποχή του Λίθου ― Epochí tou Líthou ― Stone Age

2. (philosophy) epoche (the suspension of judgment)

Declension

Declension of εποχή

	singular	plural
nominative	εποχή (epochí)	εποχές (epochés)
genitive	εποχής (epochís)	εποχών (epochón)
accusative	εποχή (epochí)	εποχές (epochés)
vocative	εποχή (epochí)	εποχές (epochés)

Coordinate terms

• άνοιξη f (ánoixi, “spring”)
• έαρ f (éar, “spring”)
• θέρος n (théros, “summer, harvest”)
• καλοκαίρι n (kalokaíri, “summer”)
• φθινόπωρο n (fthinóporo, “autumn, fall”)
• χειμώνας m (cheimónas, “winter”)

 

Further reading

• εποχή, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language