επισυνάπτω

See also: ἐπισυνάπτω

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἐπισυνάπτω (episunáptō, “join, attach”). By surface analysis, επι- (“in addition, over”) +‎ συν- (“together”) + the ancient verb ἅπτω (háptō, “join; touch”).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.pi.siˈna.pto/
• Hyphenation: ε‧πι‧συ‧νά‧πτω

Verb

επισυνάπτω • (episynápto) (past επισύναψα/επισυνήψα, passive επισυνάπτομαι)

1. to attach, affix, append

Conjugation

επισυνάπτω   επισυνάπτομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	επισυνάπτω	επισυνάψω	επισυνάπτομαι	επισυναφθώ
2 sg	επισυνάπτεις	επισυνάψεις	επισυνάπτεσαι	επισυναφθείς
3 sg	επισυνάπτει	επισυνάψει	επισυνάπτεται	επισυναφθεί
1 pl	επισυνάπτουμε, επισυνάπτομε	επισυνάψουμε, επισυνάψομε	επισυναπτόμαστε	επισυναφθούμε
2 pl	επισυνάπτετε	επισυνάψετε	επισυνάπτεστε, {επισυνάπτεσθε}	επισυναφθείτε
3 pl	επισυνάπτουν[ε]	επισυνάψουν[ε]	επισυνάπτονται	επισυναφθούν[ε]
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	επισύναπτα, επισυνήπτα1	επισύναψα, επισυνήψα1	επισυναπτόμουν[α]	επισυνάφθηκα, [{επισυνήφθην}]2
2 sg	επισύναπτες, επισυνήπτες	επισύναψες, επισυνήψες	επισυναπτόσουν[α]	επισυνάφθηκες, [{επισυνήφθης}]
3 sg	επισύναπτε, επισυνήπτε	επισύναψε, επισυνήψε	επισυναπτόταν	επισυνάφθηκε, {επισυνήφθη}
1 pl	επισυνάπταμε	επισυνάψαμε	επισυναπτόμασταν, (‑όμαστε)	επισυναφθήκαμε, [{επισυνήφθημεν}]
2 pl	επισυνάπτατε	επισυνάψατε	επισυναπτόσασταν, (‑όσαστε)	επισυναφθήκατε, [{επισυνήφθητε}]
3 pl	επισύναπταν, (επισυνάπταν[ε]), επισυνήπταν	επισύναψαν, (επισυνάψαν[ε]), επισυνήψαν	επισυνάπτονταν	επισυνάφθηκαν, {επισυνήφθησαν}
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα επισυνάπτω ➤	θα επισυνάψω ➤	θα επισυνάπτομαι ➤	θα επισυναφθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα επισυνάπτεις, …	θα επισυνάψεις, …	θα επισυνάπτεσαι, …	θα επισυναφθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … επισυνάψει   έχω, έχεις, … επισυνημμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … επισυναφθεί   είμαι, είσαι, … επισυνημμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … επισυνάψει   είχα, είχες, … επισυνημμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … επισυναφθεί   ήμουν, ήσουν, … επισυνημμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … επισυνάψει   θα έχω, θα έχεις, … επισυνημμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … επισυναφθεί   θα είμαι, θα είσαι, … επισυνημμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	επισύναπτε	επισύναψε	—	επισυνάψου
2 pl	επισυνάπτετε	επισυνάψτε	επισυνάπτεστε, {επισυνάπτεσθε}	επισυναφθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	επισυνάπτοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας επισυνάψει ➤		[επισυνημμένος,‑-η,‑-ο] ➤
Nonfinite form➤	επισυνάψει		επισυναφθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Also found: imperfect επεσύναπτα, past επεσύναψα  2. Passive forms ending with -ην are very formal, as in the ancient aorist ἐπισυνήφθην from the conjugation of ἐπισυνάπτω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• επισύναψη f (episýnapsi, “attaching”) (of documents)
• επισυνημμένος (episynimménos, “attached”, participle) (of documents)
• συνάπτω (synápto, “attach”)

• and see: άπτομαι (áptomai, “touch”)