επιπόλαιος
Greek
[edit]Adjective
[edit]επιπόλαιος • (epipólaios) m (feminine επιπόλαιη, neuter επιπόλαιο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | επιπόλαιος (epipólaios) | επιπόλαιη (epipólaii) | επιπόλαιο (epipólaio) | επιπόλαιοι (epipólaioi) | επιπόλαιες (epipólaies) | επιπόλαια (epipólaia) | |
| genitive | επιπόλαιου (epipólaiou) | επιπόλαιης (epipólaiis) | επιπόλαιου (epipólaiou) | επιπόλαιων (epipólaion) | επιπόλαιων (epipólaion) | επιπόλαιων (epipólaion) | |
| accusative | επιπόλαιο (epipólaio) | επιπόλαιη (epipólaii) | επιπόλαιο (epipólaio) | επιπόλαιους (epipólaious) | επιπόλαιες (epipólaies) | επιπόλαια (epipólaia) | |
| vocative | επιπόλαιε (epipólaie) | επιπόλαιη (epipólaii) | επιπόλαιο (epipólaio) | επιπόλαιοι (epipólaioi) | επιπόλαιες (epipólaies) | επιπόλαια (epipólaia) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επιπόλαιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επιπόλαιος, etc.)
Synonyms
[edit]- κούφος (koúfos)