επίπλωση
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from επιπλώ(νω) (epipló(no), “to furnish”) + -ση (-si). Calque of French ameublement.[1]
Pronunciation
[edit]
Noun
[edit]επίπλωση • (epíplosi) f (plural επιπλώσεις)
- furnishing (the act of providing with furniture)
- furnishings, furniture
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | επίπλωση (epíplosi) | επιπλώσεις (epiplóseis) |
| genitive | επίπλωσης (epíplosis) | επιπλώσεων (epiplóseon) |
| accusative | επίπλωση (epíplosi) | επιπλώσεις (epiplóseis) |
| vocative | επίπλωση (epíplosi) | επιπλώσεις (epiplóseis) |
Older or formal genitive singular: επιπλώσεως (epiplóseos)
Related terms
[edit]- see: έπιπλο (épiplo)
References
[edit]- ^ επίπλωση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language