εξουσιοδοτώ

Greek

Etymology

Learnedly from εξουσί(α) (exousí(a)) +‎ -ο- (-o-) +‎ -δοτώ (-dotó), a loose calque of French autoriser.

Pronunciation

• IPA^(key): /e.ksu.si.o.ðoˈto/
• Hyphenation: ε‧ξου‧σι‧ο‧δο‧τώ

Verb

εξουσιοδοτώ • (exousiodotó) (past εξουσιοδότησα, passive εξουσιοδοτούμαι, p‑past εξουσιοδοτήθηκα, ppp εξουσιοδοτημένος)

1. (transitive) to authorize, to empower

Conjugation

εξουσιοδοτώ, εξουσιοδοτούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	εξουσιοδοτώ	εξουσιοδοτήσω	εξουσιοδοτούμαι	εξουσιοδοτηθώ
2 sg	εξουσιοδοτείς	εξουσιοδοτήσεις	εξουσιοδοτείσαι	εξουσιοδοτηθείς
3 sg	εξουσιοδοτεί	εξουσιοδοτήσει	εξουσιοδοτείται	εξουσιοδοτηθεί
1 pl	εξουσιοδοτούμε	εξουσιοδοτήσουμε, [-ομε]	εξουσιοδοτούμαστε	εξουσιοδοτηθούμε
2 pl	εξουσιοδοτείτε	εξουσιοδοτήσετε	εξουσιοδοτείστε	εξουσιοδοτηθείτε
3 pl	εξουσιοδοτούν(ε)	εξουσιοδοτήσουν(ε)	εξουσιοδοτούνται	εξουσιοδοτηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	εξουσιοδοτούσα	εξουσιοδότησα	[εξουσιοδοτούμουν(α)]	εξουσιοδοτήθηκα
2 sg	εξουσιοδοτούσες	εξουσιοδότησες	[εξουσιοδοτούσουν(α)]	εξουσιοδοτήθηκες
3 sg	εξουσιοδοτούσε	εξουσιοδότησε	εξουσιοδοτούνταν, {εξουσιοδοτείτο}	εξουσιοδοτήθηκε
1 pl	εξουσιοδοτούσαμε	εξουσιοδοτήσαμε	εξουσιοδοτούμασταν, (‑ούμαστε)	εξουσιοδοτηθήκαμε
2 pl	εξουσιοδοτούσατε	εξουσιοδοτήσατε	[εξουσιοδοτούσασταν, (‑ούσαστε)]	εξουσιοδοτηθήκατε
3 pl	εξουσιοδοτούσαν(ε)	εξουσιοδότησαν, εξουσιοδοτήσαν(ε)	εξουσιοδοτούνταν, {εξουσιοδοτούντο}	εξουσιοδοτήθηκαν, εξουσιοδοτηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα εξουσιοδοτώ ➤	θα εξουσιοδοτήσω ➤	θα εξουσιοδοτούμαι ➤	θα εξουσιοδοτηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα εξουσιοδοτείς, …	θα εξουσιοδοτήσεις, …	θα εξουσιοδοτείσαι, …	θα εξουσιοδοτηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … εξουσιοδοτήσει   έχω, έχεις, … εξουσιοδοτημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … εξουσιοδοτηθεί   είμαι, είσαι, … εξουσιοδοτημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … εξουσιοδοτήσει   είχα, είχες, … εξουσιοδοτημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … εξουσιοδοτηθεί   ήμουν, ήσουν, … εξουσιοδοτημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … εξουσιοδοτήσει   θα έχω, θα έχεις, … εξουσιοδοτημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … εξουσιοδοτηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … εξουσιοδοτημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	εξουσιοδότησε	—	εξουσιοδοτήσου
2 pl	εξουσιοδοτείτε	εξουσιοδοτήστε	εξουσιοδοτείστε	εξουσιοδοτηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	εξουσιοδοτώντας ➤		εξουσιοδοτούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας εξουσιοδοτήσει ➤		εξουσιοδοτημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	εξουσιοδοτήσει		εξουσιοδοτηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• εξουσιοδότηση f (exousiodótisi)

 

Related terms

• see: εξουσία f (exousía)