εξοργισμένος
Greek
[edit]Pronunciation
[edit]Participle
[edit]εξοργισμένος • (exorgisménos) m (feminine εξοργισμένη, neuter εξοργισμένο)
- passive perfect participle of εξοργίζομαι (exorgízomai) and εξοργίζω (exorgízo): enraged, furious, incensed, infuriated, outraged
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | εξοργισμένος (exorgisménos) | εξοργισμένη (exorgisméni) | εξοργισμένο (exorgisméno) | εξοργισμένοι (exorgisménoi) | εξοργισμένες (exorgisménes) | εξοργισμένα (exorgisména) | |
| genitive | εξοργισμένου (exorgisménou) | εξοργισμένης (exorgisménis) | εξοργισμένου (exorgisménou) | εξοργισμένων (exorgisménon) | εξοργισμένων (exorgisménon) | εξοργισμένων (exorgisménon) | |
| accusative | εξοργισμένο (exorgisméno) | εξοργισμένη (exorgisméni) | εξοργισμένο (exorgisméno) | εξοργισμένους (exorgisménous) | εξοργισμένες (exorgisménes) | εξοργισμένα (exorgisména) | |
| vocative | εξοργισμένε (exorgisméne) | εξοργισμένη (exorgisméni) | εξοργισμένο (exorgisméno) | εξοργισμένοι (exorgisménoi) | εξοργισμένες (exorgisménes) | εξοργισμένα (exorgisména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εξοργισμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εξοργισμένος, etc.)
References
[edit]- εξοργίζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language