εξεταστέος

Greek

Adjective

εξεταστέος • (exetastéos) m (feminine εξεταστέα, neuter εξεταστέο)

1. examinable

Declension

Declension of εξεταστέος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	εξεταστέος (exetastéos)	εξεταστέα (exetastéa)	εξεταστέο (exetastéo)		εξεταστέοι (exetastéoi)	εξεταστέες (exetastées)	εξεταστέα (exetastéa)
genitive	εξεταστέου (exetastéou)	εξεταστέας (exetastéas)	εξεταστέου (exetastéou)		εξεταστέων (exetastéon)	εξεταστέων (exetastéon)	εξεταστέων (exetastéon)
accusative	εξεταστέο (exetastéo)	εξεταστέα (exetastéa)	εξεταστέο (exetastéo)		εξεταστέους (exetastéous)	εξεταστέες (exetastées)	εξεταστέα (exetastéa)
vocative	εξεταστέε (exetastée)	εξεταστέα (exetastéa)	εξεταστέο (exetastéo)		εξεταστέοι (exetastéoi)	εξεταστέες (exetastées)	εξεταστέα (exetastéa)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εξεταστέος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εξεταστέος, etc.)

Related terms

• see: εξετάζω (exetázo, “to examine”)