ενεστωτικός
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from ενεστώτ(ας) (enestót(as), “present tense”) + -ικός (-ikós).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]ενεστωτικός • (enestotikós) m (feminine ενεστωτική, neuter ενεστωτικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ενεστωτικός (enestotikós) | ενεστωτική (enestotikí) | ενεστωτικό (enestotikó) | ενεστωτικοί (enestotikoí) | ενεστωτικές (enestotikés) | ενεστωτικά (enestotiká) | |
| genitive | ενεστωτικού (enestotikoú) | ενεστωτικής (enestotikís) | ενεστωτικού (enestotikoú) | ενεστωτικών (enestotikón) | ενεστωτικών (enestotikón) | ενεστωτικών (enestotikón) | |
| accusative | ενεστωτικό (enestotikó) | ενεστωτική (enestotikí) | ενεστωτικό (enestotikó) | ενεστωτικούς (enestotikoús) | ενεστωτικές (enestotikés) | ενεστωτικά (enestotiká) | |
| vocative | ενεστωτικέ (enestotiké) | ενεστωτική (enestotikí) | ενεστωτικό (enestotikó) | ενεστωτικοί (enestotikoí) | ενεστωτικές (enestotikés) | ενεστωτικά (enestotiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ενεστωτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ενεστωτικός, etc.)
Related terms
[edit]- ενεστώτας m (enestótas)
References
[edit]- ^ ενεστωτικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language