εμπόρευμα

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἐμπόρευμα (empóreuma), from ἐμπορεύομαι (emporeúomai), a verbal formation from ἔμπορος (émporos, “merchant, trader”).

Noun

εμπόρευμα • (empórevma) n (plural εμπορεύματα)

1. merchandise, commodities, wares

Declension

	singular	plural
nominative	εμπόρευμα (empórevma)	εμπορεύματα (emporévmata)
genitive	εμπορεύματος (emporévmatos)	εμπορευμάτων (emporevmáton)
accusative	εμπόρευμα (empórevma)	εμπορεύματα (emporévmata)
vocative	εμπόρευμα (empórevma)	εμπορεύματα (emporévmata)

Synonyms

• πραμάτεια f (pramáteia, “goods - especially those sold door to door”)

Related terms

• see: εμπόριο n (empório, “trade”)