εμβληματικός
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from εμβληματ- (stem of έμβλημα (émvlima)) + -ικός (-ikós).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]εμβληματικός • (emvlimatikós) m (feminine εμβληματική, neuter εμβληματικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | εμβληματικός (emvlimatikós) | εμβληματική (emvlimatikí) | εμβληματικό (emvlimatikó) | εμβληματικοί (emvlimatikoí) | εμβληματικές (emvlimatikés) | εμβληματικά (emvlimatiká) | |
| genitive | εμβληματικού (emvlimatikoú) | εμβληματικής (emvlimatikís) | εμβληματικού (emvlimatikoú) | εμβληματικών (emvlimatikón) | εμβληματικών (emvlimatikón) | εμβληματικών (emvlimatikón) | |
| accusative | εμβληματικό (emvlimatikó) | εμβληματική (emvlimatikí) | εμβληματικό (emvlimatikó) | εμβληματικούς (emvlimatikoús) | εμβληματικές (emvlimatikés) | εμβληματικά (emvlimatiká) | |
| vocative | εμβληματικέ (emvlimatiké) | εμβληματική (emvlimatikí) | εμβληματικό (emvlimatikó) | εμβληματικοί (emvlimatikoí) | εμβληματικές (emvlimatikés) | εμβληματικά (emvlimatiká) | |
References
[edit]- ^ εμβληματικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language