εκκολάφτηκα

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /e.koˈla.fti.ka/
• Hyphenation: εκ‧κο‧λά‧φτη‧κα

Verb

εκκολάφτηκα • (ekkoláftika)

1. (rare colloquial) first-person singular simple past of εκκολάπτομαι (ekkoláptomai), the passive of εκκολάπτω (ekkolápto)

Alternative forms

• εκκολάφθηκα (ekkoláfthika) (formal but common)