ειρωνικός

Greek

Etymology

From Ancient Greek εἰρωνικός (eirōnikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ironiˈkos/
• Hyphenation: ει‧ρω‧νι‧κός

Adjective

ειρωνικός • (eironikós) m (feminine ειρωνική, neuter ειρωνικό)

1. ironic, derisive

   Synonyms: σαρκαστικός (sarkastikós), σκωπτικός (skoptikós)

Declension

Declension of ειρωνικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ειρωνικός (eironikós)	ειρωνική (eironikí)	ειρωνικό (eironikó)		ειρωνικοί (eironikoí)	ειρωνικές (eironikés)	ειρωνικά (eironiká)
genitive	ειρωνικού (eironikoú)	ειρωνικής (eironikís)	ειρωνικού (eironikoú)		ειρωνικών (eironikón)	ειρωνικών (eironikón)	ειρωνικών (eironikón)
accusative	ειρωνικό (eironikó)	ειρωνική (eironikí)	ειρωνικό (eironikó)		ειρωνικούς (eironikoús)	ειρωνικές (eironikés)	ειρωνικά (eironiká)
vocative	ειρωνικέ (eironiké)	ειρωνική (eironikí)	ειρωνικό (eironikó)		ειρωνικοί (eironikoí)	ειρωνικές (eironikés)	ειρωνικά (eironiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ειρωνικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ειρωνικός, etc.)

Related terms

• see: ειρωνεία f (eironeía, “irony”)