σαρκαστικός

Greek

Etymology

Borrowed from French sarcastique, which was formed from sarcasme.

Adjective

σαρκαστικός • (sarkastikós) m (feminine σαρκαστική, neuter σαρκαστικό)

1. sarcastic, taunting, mordant

Declension

Declension of σαρκαστικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	σαρκαστικός (sarkastikós)	σαρκαστική (sarkastikí)	σαρκαστικό (sarkastikó)		σαρκαστικοί (sarkastikoí)	σαρκαστικές (sarkastikés)	σαρκαστικά (sarkastiká)
genitive	σαρκαστικού (sarkastikoú)	σαρκαστικής (sarkastikís)	σαρκαστικού (sarkastikoú)		σαρκαστικών (sarkastikón)	σαρκαστικών (sarkastikón)	σαρκαστικών (sarkastikón)
accusative	σαρκαστικό (sarkastikó)	σαρκαστική (sarkastikí)	σαρκαστικό (sarkastikó)		σαρκαστικούς (sarkastikoús)	σαρκαστικές (sarkastikés)	σαρκαστικά (sarkastiká)
vocative	σαρκαστικέ (sarkastiké)	σαρκαστική (sarkastikí)	σαρκαστικό (sarkastikó)		σαρκαστικοί (sarkastikoí)	σαρκαστικές (sarkastikés)	σαρκαστικά (sarkastiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σαρκαστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σαρκαστικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative σαρκαστικότερος (sarkastikóteros) σαρκαστικότερη (sarkastikóteri) σαρκαστικότερο (sarkastikótero) σαρκαστικότεροι (sarkastikóteroi) σαρκαστικότερες (sarkastikóteres) σαρκαστικότερα (sarkastikótera) genitive σαρκαστικότερου (sarkastikóterou) σαρκαστικότερης (sarkastikóteris) σαρκαστικότερου (sarkastikóterou) σαρκαστικότερων (sarkastikóteron) σαρκαστικότερων (sarkastikóteron) σαρκαστικότερων (sarkastikóteron) accusative σαρκαστικότερο (sarkastikótero) σαρκαστικότερη (sarkastikóteri) σαρκαστικότερο (sarkastikótero) σαρκαστικότερους (sarkastikóterous) σαρκαστικότερες (sarkastikóteres) σαρκαστικότερα (sarkastikótera) vocative σαρκαστικότερε (sarkastikótere) σαρκαστικότερη (sarkastikóteri) σαρκαστικότερο (sarkastikótero) σαρκαστικότεροι (sarkastikóteroi) σαρκαστικότερες (sarkastikóteres) σαρκαστικότερα (sarkastikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο σαρκαστικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative σαρκαστικότατος (sarkastikótatos) σαρκαστικότατη (sarkastikótati) σαρκαστικότατο (sarkastikótato) σαρκαστικότατοι (sarkastikótatoi) σαρκαστικότατες (sarkastikótates) σαρκαστικότατα (sarkastikótata) genitive σαρκαστικότατου (sarkastikótatou) σαρκαστικότατης (sarkastikótatis) σαρκαστικότατου (sarkastikótatou) σαρκαστικότατων (sarkastikótaton) σαρκαστικότατων (sarkastikótaton) σαρκαστικότατων (sarkastikótaton) accusative σαρκαστικότατο (sarkastikótato) σαρκαστικότατη (sarkastikótati) σαρκαστικότατο (sarkastikótato) σαρκαστικότατους (sarkastikótatous) σαρκαστικότατες (sarkastikótates) σαρκαστικότατα (sarkastikótata) vocative σαρκαστικότατε (sarkastikótate) σαρκαστικότατη (sarkastikótati) σαρκαστικότατο (sarkastikótato) σαρκαστικότατοι (sarkastikótatoi) σαρκαστικότατες (sarkastikótates) σαρκαστικότατα (sarkastikótata)

Further reading

• σαρκαστικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language