δύσοσμος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek δύσοσμος (dúsosmos).[1] By surface analysis, δύσ- (dýs-) + οσμή (osmí) + -ος (-os).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]δύσοσμος • (dýsosmos) m (feminine δύσοσμη, neuter δύσοσμο)
- smelly, fetid, foul-smelling, malodorous, whiffy (having an unpleasant odour)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | δύσοσμος (dýsosmos) | δύσοσμη (dýsosmi) | δύσοσμο (dýsosmo) | δύσοσμοι (dýsosmoi) | δύσοσμες (dýsosmes) | δύσοσμα (dýsosma) | |
| genitive | δύσοσμου (dýsosmou) | δύσοσμης (dýsosmis) | δύσοσμου (dýsosmou) | δύσοσμων (dýsosmon) | δύσοσμων (dýsosmon) | δύσοσμων (dýsosmon) | |
| accusative | δύσοσμο (dýsosmo) | δύσοσμη (dýsosmi) | δύσοσμο (dýsosmo) | δύσοσμους (dýsosmous) | δύσοσμες (dýsosmes) | δύσοσμα (dýsosma) | |
| vocative | δύσοσμε (dýsosme) | δύσοσμη (dýsosmi) | δύσοσμο (dýsosmo) | δύσοσμοι (dýsosmoi) | δύσοσμες (dýsosmes) | δύσοσμα (dýsosma) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δύσοσμος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δύσοσμος, etc.)
Derived terms
[edit]- δύσοσμα (dýsosma, adverb)
Related terms
[edit]- δυσοσμία f (dysosmía)
References
[edit]- ^ δύσοσμος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language