δυσφορία

Ancient Greek

Etymology

From δῠ́σφορος (dúsphoros, “grievous”) +‎ -ῐ́ᾱ (-íā), from δῠσ- (dus-, “bad”) + φέρω (phérō, “I bear, carry”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dys.pʰo.rí.aː/ → /ðys.ɸoˈri.a/ → /ðis.foˈri.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dys.pʰo.rí.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dys.pʰoˈri.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðys.ɸoˈri.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðys.foˈri.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðis.foˈri.a/

Noun

δῠσφορῐ́ᾱ • (dusphoríā) f (genitive δῠσφορῐ́ᾱς); first declension

1. extreme or unbearable pain
2. discomfort, distress

Inflection

First declension of ἡ δῠσφορῐ́ᾱ; τῆς δῠσφορῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ δῠσφορῐ́ᾱ hē dusphoríā	τὼ δῠσφορῐ́ᾱ tṑ dusphoríā	αἱ δῠσφορῐ́αι hai dusphoríai
Genitive	τῆς δῠσφορῐ́ᾱς tês dusphoríās	τοῖν δῠσφορῐ́αιν toîn dusphoríain	τῶν δῠσφορῐῶν tôn dusphoriôn
Dative	τῇ δῠσφορῐ́ᾳ têi dusphoríāi	τοῖν δῠσφορῐ́αιν toîn dusphoríain	ταῖς δῠσφορῐ́αις taîs dusphoríais
Accusative	τὴν δῠσφορῐ́ᾱν tḕn dusphoríān	τὼ δῠσφορῐ́ᾱ tṑ dusphoríā	τᾱ̀ς δῠσφορῐ́ᾱς tā̀s dusphoríās
Vocative	δῠσφορῐ́ᾱ dusphoríā	δῠσφορῐ́ᾱ dusphoríā	δῠσφορῐ́αι dusphoríai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: dysphoria
• → Greek: δυσφορία (dysforía) (learned)

References

• “δυσφορία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• δυσφορία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δυσφορία in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek δυσφορία (dusphoría).

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.sfoˈɾi.a/
• Hyphenation: δυ‧σφο‧ρί‧α

Noun

δυσφορία • (dysforía) f (plural δυσφορίες)

1. discomfort (mental or bodily distress)
2. discomfort (something that disturbs one’s comfort; an annoyance)

Declension

	singular	plural
nominative	δυσφορία (dysforía)	δυσφορίες (dysforíes)
genitive	δυσφορίας (dysforías)	δυσφοριών (dysforión)
accusative	δυσφορία (dysforía)	δυσφορίες (dysforíes)
vocative	δυσφορία (dysforía)	δυσφορίες (dysforíes)