δυσφορία

Ancient Greek

Etymology

From δῠ́σφορος (dŭ́sphoros, “grievous”) +‎ -ῐ́ᾱ (-ĭ́ā), from δῠσ- (dŭs-, “bad”) + φέρω (phérō, “I bear, carry”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dys.pʰo.rí.aː/ → /ðys.ɸoˈri.a/ → /ðis.foˈri.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dys.pʰo.rí.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dys.pʰoˈri.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðys.ɸoˈri.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðys.foˈri.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðis.foˈri.a/

Noun

δῠσφορῐ́ᾱ • (dŭsphorĭ́ā) f (genitive δῠσφορῐ́ᾱς); first declension

1. extreme or unbearable pain
2. discomfort, distress

Inflection

First declension of ἡ δῠσφορῐ́ᾱ; τῆς δῠσφορῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ δῠσφορῐ́ᾱ hē dŭsphorĭ́ā	τὼ δῠσφορῐ́ᾱ tṑ dŭsphorĭ́ā	αἱ δῠσφορῐ́αι hai dŭsphorĭ́ai
Genitive	τῆς δῠσφορῐ́ᾱς tês dŭsphorĭ́ās	τοῖν δῠσφορῐ́αιν toîn dŭsphorĭ́ain	τῶν δῠσφορῐῶν tôn dŭsphorĭôn
Dative	τῇ δῠσφορῐ́ᾳ têi dŭsphorĭ́āi	τοῖν δῠσφορῐ́αιν toîn dŭsphorĭ́ain	ταῖς δῠσφορῐ́αις taîs dŭsphorĭ́ais
Accusative	τὴν δῠσφορῐ́ᾱν tḕn dŭsphorĭ́ān	τὼ δῠσφορῐ́ᾱ tṑ dŭsphorĭ́ā	τᾱ̀ς δῠσφορῐ́ᾱς tā̀s dŭsphorĭ́ās
Vocative	δῠσφορῐ́ᾱ dŭsphorĭ́ā	δῠσφορῐ́ᾱ dŭsphorĭ́ā	δῠσφορῐ́αι dŭsphorĭ́ai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: dysphoria
• → Greek: δυσφορία (dysforía) (learned)

References

• “δυσφορία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• δυσφορία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δυσφορία in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek δυσφορία (dusphoría).

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.sfoˈɾi.a/
• Hyphenation: δυ‧σφο‧ρί‧α

Noun

δυσφορία • (dysforía) f (plural δυσφορίες)

1. discomfort (mental or bodily distress)
2. discomfort (something that disturbs one’s comfort; an annoyance)

Declension

Declension of δυσφορία

	singular	plural
nominative	δυσφορία (dysforía)	δυσφορίες (dysforíes)
genitive	δυσφορίας (dysforías)	δυσφοριών (dysforión)
accusative	δυσφορία (dysforía)	δυσφορίες (dysforíes)
vocative	δυσφορία (dysforía)	δυσφορίες (dysforíes)