δολιοφθορά

Greek

Etymology

From δόλιος (dólios) +‎ φθορά (fthorá).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðoʎofoˈɾa/

Noun

δολιοφθορά • (doliofthorá) f (plural δολιοφθορές)

1. (military) sabotage (deliberate action aimed at weakening an enemy)
2. (military) sabotage (acts with intent to obstruct the national defenses of a country)

Declension

Declension of δολιοφθορά

	singular	plural
nominative	δολιοφθορά (doliofthorá)	δολιοφθορές (doliofthorés)
genitive	δολιοφθοράς (doliofthorás)	δολιοφθορών (doliofthorón)
accusative	δολιοφθορά (doliofthorá)	δολιοφθορές (doliofthorés)
vocative	δολιοφθορά (doliofthorá)	δολιοφθορές (doliofthorés)