διψασμένος

Greek

Etymology

Passive participle of διψάω, διψώ (“drink”), a verb with no passive voice.

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.psaˈzme.nos/
• Hyphenation: δι‧ψα‧σμέ‧νος

Participle

διψασμένος • (dipsasménos) m (feminine διψασμένη, neuter διψασμένο)

1. thirsty, dry
2. (figuratively) eager

   διψασμένος για δόξα ― dipsasménos gia dóxa ― eager for glory

Declension

Declension of διψασμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	διψασμένος (dipsasménos)	διψασμένη (dipsasméni)	διψασμένο (dipsasméno)		διψασμένοι (dipsasménoi)	διψασμένες (dipsasménes)	διψασμένα (dipsasména)
genitive	διψασμένου (dipsasménou)	διψασμένης (dipsasménis)	διψασμένου (dipsasménou)		διψασμένων (dipsasménon)	διψασμένων (dipsasménon)	διψασμένων (dipsasménon)
accusative	διψασμένο (dipsasméno)	διψασμένη (dipsasméni)	διψασμένο (dipsasméno)		διψασμένους (dipsasménous)	διψασμένες (dipsasménes)	διψασμένα (dipsasména)
vocative	διψασμένε (dipsasméne)	διψασμένη (dipsasméni)	διψασμένο (dipsasméno)		διψασμένοι (dipsasménoi)	διψασμένες (dipsasménes)	διψασμένα (dipsasména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διψασμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διψασμένος, etc.)

Antonyms

• αδίψαστος (adípsastos, “not thirsty”)

Related terms

• see: δίψα f (dípsa, “thirst”)