Jump to content

διττός

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Pronunciation

[edit]
 

Adjective

[edit]

δῐττός (dittósm (feminine δῐττή, neuter δῐττόν); first/second declension

  1. Attic spelling of δισσός (dissós)

Inflection

[edit]

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek δισσός (dissós, double).

Adjective

[edit]

διττός (dittósm (feminine διττή, neuter διττό)

  1. two-fold, double

Declension

[edit]
Declension of διττός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative διττός (dittós) διττή (dittí) διττό (dittó) διττοί (dittoí) διττές (dittés) διττά (dittá)
genitive διττού (dittoú) διττής (dittís) διττού (dittoú) διττών (dittón) διττών (dittón) διττών (dittón)
accusative διττό (dittó) διττή (dittí) διττό (dittó) διττούς (dittoús) διττές (dittés) διττά (dittá)
vocative διττέ (ditté) διττή (dittí) διττό (dittó) διττοί (dittoí) διττές (dittés) διττά (dittá)
[edit]

See also

[edit]