διπλός
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek διπλοῦς (diploûs).
Adjective
[edit]διπλός • (diplós) m (feminine διπλή, neuter διπλό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | διπλός (diplós) | διπλή (diplí) | διπλό (dipló) | διπλοί (diploí) | διπλές (diplés) | διπλά (diplá) | |
| genitive | διπλού (diploú) | διπλής (diplís) | διπλού (diploú) | διπλών (diplón) | διπλών (diplón) | διπλών (diplón) | |
| accusative | διπλό (dipló) | διπλή (diplí) | διπλό (dipló) | διπλούς (diploús) | διπλές (diplés) | διπλά (diplá) | |
| vocative | διπλέ (diplé) | διπλή (diplí) | διπλό (dipló) | διπλοί (diploí) | διπλές (diplés) | διπλά (diplá) | |
Related terms
[edit]- διπλό n (dipló, “the two - of clubs, hearts, etc”)
- διπλές f pl (diplés, “double-two in backgammon”)
- δυο (dyo, “two”)
- διπλάσιος (diplásios, “two-fold”)