διετής

Ancient Greek

Etymology

From δι- (di-) +‎ ἔτος (étos) +‎ -ής (-ḗs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.e.tɛ̌ːs/ → /ði.eˈtis/ → /ði.eˈtis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.e.tɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.eˈte̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.eˈtis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.eˈtis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.eˈtis/

Adjective

διετής • (dietḗs)

1. of or lasting two years

Related terms

• διετία (dietía)
• διετήσιος (dietḗsios)

Further reading

• “διετής”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek διετής (dietḗs). By surface analysis, δι- from δις ("twice") (di- from dis ("twice")) +‎ -ετής (-etís) from έτ(ος) n (ét(os), “year”) + -ής (-ís, suffix for adjectives).

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.eˈtis/
• Hyphenation: δι‧ε‧τής

Adjective

διετής • (dietís) m (feminine διετής, neuter διετές)

1. of or lasting two years

Declension

Declension of διετής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	συνεχής •	συνεχής •	συνεχές •	συνεχείς •	συνεχείς •	συνεχή •
genitive	συνεχούς • / συνεχή •	συνεχούς •	συνεχούς •	συνεχών •	συνεχών •	συνεχών •
accusative	συνεχή •	συνεχή •	συνεχές •	συνεχείς •	συνεχείς •	συνεχή •
vocative	συνεχή • / συνεχής •	συνεχής •	συνεχές •	συνεχείς •	συνεχείς •	συνεχή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διετής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διετής, etc.)

Related terms

• see: δις (dis, “twice”) and έτος n (étos, “year”)

Further reading

• διετής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language