διαρκής
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]διαρκέω (diarkéō) + -ής (-ḗs), from (δῐᾰ-) δι- ((dia-) di-) + ἀρκέω (arkéō).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /di.ar.kɛ̌ːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /di.arˈke̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ði.arˈcis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ði.arˈcis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ði.arˈcis/
Adjective
[edit]δῐαρκής • (diarkḗs) m or f (neuter δῐαρκές); third declension
Declension
[edit]Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | δῐαρκής diarkḗs |
δῐαρκές diarkés |
δῐαρκεῖ diarkeî |
δῐαρκεῖ diarkeî |
δῐαρκεῖς diarkeîs |
δῐαρκῆ diarkê | ||||||||
Genitive | δῐαρκοῦς diarkoûs |
δῐαρκοῦς diarkoûs |
δῐαρκοῖν diarkoîn |
δῐαρκοῖν diarkoîn |
δῐαρκῶν diarkôn |
δῐαρκῶν diarkôn | ||||||||
Dative | δῐαρκεῖ diarkeî |
δῐαρκεῖ diarkeî |
δῐαρκοῖν diarkoîn |
δῐαρκοῖν diarkoîn |
δῐαρκέσῐ / δῐαρκέσῐν diarkési(n) |
δῐαρκέσῐ / δῐαρκέσῐν diarkési(n) | ||||||||
Accusative | δῐαρκῆ diarkê |
δῐαρκές diarkés |
δῐαρκεῖ diarkeî |
δῐαρκεῖ diarkeî |
δῐαρκεῖς diarkeîs |
δῐαρκῆ diarkê | ||||||||
Vocative | δῐαρκές diarkés |
δῐαρκές diarkés |
δῐαρκεῖ diarkeî |
δῐαρκεῖ diarkeî |
δῐαρκεῖς diarkeîs |
δῐαρκῆ diarkê | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δῐαρκῶς diarkôs |
δῐαρκέστερος diarkésteros |
δῐαρκέστᾰτος diarkéstatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Further reading
[edit]- διαρκής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- διαρκής in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
- “διαρκής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- ample idem, page 28.
- enough idem, page 276.
- sufficient idem, page 835.
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek διαρκής (diarkḗs).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]διαρκής • (diarkís) m (feminine διαρκής, neuter διαρκές)
Declension
[edit]Declension of διαρκής
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | διαρκής • | διαρκής • | διαρκές • | διαρκείς • | διαρκείς • | διαρκή • |
genitive | διαρκούς • / διαρκή • | διαρκούς • | διαρκούς • | διαρκών • | διαρκών • | διαρκών • |
accusative | διαρκή • | διαρκή • | διαρκές • | διαρκείς • | διαρκείς • | διαρκή • |
vocative | διαρκή • / διαρκής • | διαρκής • | διαρκές • | διαρκείς • | διαρκείς • | διαρκή • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διαρκής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διαρκής, etc.) |
Related terms
[edit]- see: διαρκώ (diarkó, “to endure”)
Categories:
- Ancient Greek terms suffixed with -ής
- Ancient Greek compound terms
- Ancient Greek 3-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek adjectives
- Ancient Greek oxytone terms
- Greek terms inherited from Ancient Greek
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek adjectives
- Greek adjectives in declension ής-ής-ές