διαιτητεύω

Greek

Etymology

Learnedly from διαιτητ(ής) (diaitit(ís)) +‎ -εύω (-évo).

Pronunciation

• IPA^(key): /ði̯e.tiˈte.vo/
• Hyphenation: δι‧αι‧τη‧τεύ‧ω

Verb

διαιτητεύω • (diaititévo) (past διαιτήτευσα, passive —)

1. to arbitrate (to make a judgment (on a dispute) as an arbitrator or arbiter)
2. (sports) to referee, to umpire

Conjugation

διαιτητεύω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	διαιτητεύω	διαιτητεύσω
2 sg	διαιτητεύεις	διαιτητεύσεις
3 sg	διαιτητεύει	διαιτητεύσει
1 pl	διαιτητεύουμε, [‑ομε]	διαιτητεύσουμε, [‑ομε]
2 pl	διαιτητεύετε	διαιτητεύσετε
3 pl	διαιτητεύουν(ε)	διαιτητεύσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	διαιτήτευα	διαιτήτευσα
2 sg	διαιτήτευες	διαιτήτευσες
3 sg	διαιτήτευε	διαιτήτευσε
1 pl	διαιτητεύαμε	διαιτητεύσαμε
2 pl	διαιτητεύατε	διαιτητεύσατε
3 pl	διαιτήτευαν, διαιτητεύαν(ε)	διαιτήτευσαν, διαιτητεύσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα διαιτητεύω ➤	θα διαιτητεύσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα διαιτητεύεις, …	θα διαιτητεύσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … διαιτητεύσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … διαιτητεύσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … διαιτητεύσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	διαιτήτευε	διαιτήτευσε
2 pl	διαιτητεύετε	διαιτητεύστε
Other forms
Active present participle ➤	διαιτητεύοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας διαιτητεύσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	διαιτητεύσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• διαιτησία f (diaitisía)
• διαιτητής m (diaititís), διαιτήτρια f (diaitítria)
• διαιτητικός (diaititikós)