δηλόω

Ancient Greek

Etymology

From δῆλος (dêlos, “manifest”) +‎ -όω (-óō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dɛː.ló.ɔː/ → /ðiˈlo.o/ → /ðiˈlo.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dɛː.ló.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /de̝ˈlo.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðiˈlo.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðiˈlo.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðiˈlo.o/

Verb

δηλόω • (dēlóō)

1. (transitive) to show, to make apparent or known, clear

   Synonym: δείκνυμῐ (deíknumi)

Conjugation

   Present: δηλῶ, δηλοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δηλῶ	δηλοῖς	δηλοῖ	δηλοῦτον	δηλοῦτον	δηλοῦμεν	δηλοῦτε	δηλοῦσῐ(ν)
	subjunctive	δηλῶ	δηλοῖς	δηλοῖ	δηλῶτον	δηλῶτον	δηλῶμεν	δηλῶτε	δηλῶσῐ(ν)
	optative	δηλοίην, δηλοῖμῐ	δηλοίης, δηλοῖς	δηλοίη, δηλοῖ	δηλοῖτον, δηλοίητον	δηλοίτην, δηλοιήτην	δηλοῖμεν, δηλοίημεν	δηλοῖτε, δηλοίητε	δηλοῖεν, δηλοίησᾰν
	imperative		δήλου	δηλούτω	δηλοῦτον	δηλούτων		δηλοῦτε	δηλούντων
middle/ passive	indicative	δηλοῦμαι	δηλοῖ	δηλοῦται	δηλοῦσθον	δηλοῦσθον	δηλούμεθᾰ	δηλοῦσθε	δηλοῦνται
	subjunctive	δηλῶμαι	δηλοῖ	δηλῶται	δηλῶσθον	δηλῶσθον	δηλώμεθᾰ	δηλῶσθε	δηλῶνται
	optative	δηλοίμην	δηλοῖο	δηλοῖτο	δηλοῖσθον	δηλοίσθην	δηλοίμεθᾰ	δηλοῖσθε	δηλοῖντο
	imperative		δηλοῦ	δηλούσθω	δηλοῦσθον	δηλούσθων		δηλοῦσθε	δηλούσθων
		active				middle/passive
infinitive		δηλοῦν				δηλοῦσθαι
participle	m	δηλῶν				δηλούμενος
	f	δηλοῦσᾰ				δηλουμένη
	n	δηλοῦν				δηλούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐδήλουν, ἐδηλούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδήλουν	ἐδήλους	ἐδήλου	ἐδηλοῦτον	ἐδηλούτην	ἐδηλοῦμεν	ἐδηλοῦτε	ἐδήλουν
middle/ passive	indicative	ἐδηλούμην	ἐδηλοῦ	ἐδηλοῦτο	ἐδηλοῦσθον	ἐδηλούσθην	ἐδηλούμεθᾰ	ἐδηλοῦσθε	ἐδηλοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δηλώσω, δηλώσομαι, δηλωθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δηλώσω	δηλώσεις	δηλώσει	δηλώσετον	δηλώσετον	δηλώσομεν	δηλώσετε	δηλώσουσῐ(ν)
	optative	δηλώσοιμῐ	δηλώσοις	δηλώσοι	δηλώσοιτον	δηλωσοίτην	δηλώσοιμεν	δηλώσοιτε	δηλώσοιεν
middle	indicative	δηλώσομαι	δηλώσῃ, δηλώσει	δηλώσεται	δηλώσεσθον	δηλώσεσθον	δηλωσόμεθᾰ	δηλώσεσθε	δηλώσονται
	optative	δηλωσοίμην	δηλώσοιο	δηλώσοιτο	δηλώσοισθον	δηλωσοίσθην	δηλωσοίμεθᾰ	δηλώσοισθε	δηλώσοιντο
passive	indicative	δηλωθήσομαι	δηλωθήσῃ	δηλωθήσεται	δηλωθήσεσθον	δηλωθήσεσθον	δηλωθησόμεθᾰ	δηλωθήσεσθε	δηλωθήσονται
	optative	δηλωθησοίμην	δηλωθήσοιο	δηλωθήσοιτο	δηλωθήσοισθον	δηλωθησοίσθην	δηλωθησοίμεθᾰ	δηλωθήσοισθε	δηλωθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		δηλώσειν			δηλώσεσθαι		δηλωθήσεσθαι
participle	m	δηλώσων			δηλωσόμενος		δηλωθησόμενος
	f	δηλώσουσᾰ			δηλωσομένη		δηλωθησομένη
	n	δηλῶσον			δηλωσόμενον		δηλωθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐδήλωσᾰ, ἐδηλωσᾰ́μην, ἐδηλώθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδήλωσᾰ	ἐδήλωσᾰς	ἐδήλωσε(ν)	ἐδηλώσᾰτον	ἐδηλωσᾰ́την	ἐδηλώσᾰμεν	ἐδηλώσᾰτε	ἐδήλωσᾰν
	subjunctive	δηλώσω	δηλώσῃς	δηλώσῃ	δηλώσητον	δηλώσητον	δηλώσωμεν	δηλώσητε	δηλώσωσῐ(ν)
	optative	δηλώσαιμῐ	δηλώσειᾰς, δηλώσαις	δηλώσειε(ν), δηλώσαι	δηλώσαιτον	δηλωσαίτην	δηλώσαιμεν	δηλώσαιτε	δηλώσειᾰν, δηλώσαιεν
	imperative		δήλωσον	δηλωσᾰ́τω	δηλώσᾰτον	δηλωσᾰ́των		δηλώσᾰτε	δηλωσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐδηλωσᾰ́μην	ἐδηλώσω	ἐδηλώσᾰτο	ἐδηλώσᾰσθον	ἐδηλωσᾰ́σθην	ἐδηλωσᾰ́μεθᾰ	ἐδηλώσᾰσθε	ἐδηλώσᾰντο
	subjunctive	δηλώσωμαι	δηλώσῃ	δηλώσηται	δηλώσησθον	δηλώσησθον	δηλωσώμεθᾰ	δηλώσησθε	δηλώσωνται
	optative	δηλωσαίμην	δηλώσαιο	δηλώσαιτο	δηλώσαισθον	δηλωσαίσθην	δηλωσαίμεθᾰ	δηλώσαισθε	δηλώσαιντο
	imperative		δήλωσαι	δηλωσᾰ́σθω	δηλώσᾰσθον	δηλωσᾰ́σθων		δηλώσᾰσθε	δηλωσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐδηλώθην	ἐδηλώθης	ἐδηλώθη	ἐδηλώθητον	ἐδηλωθήτην	ἐδηλώθημεν	ἐδηλώθητε	ἐδηλώθησᾰν
	subjunctive	δηλωθῶ	δηλωθῇς	δηλωθῇ	δηλωθῆτον	δηλωθῆτον	δηλωθῶμεν	δηλωθῆτε	δηλωθῶσῐ(ν)
	optative	δηλωθείην	δηλωθείης	δηλωθείη	δηλωθεῖτον, δηλωθείητον	δηλωθείτην, δηλωθειήτην	δηλωθεῖμεν, δηλωθείημεν	δηλωθεῖτε, δηλωθείητε	δηλωθεῖεν, δηλωθείησᾰν
	imperative		δηλώθητῐ	δηλωθήτω	δηλώθητον	δηλωθήτων		δηλώθητε	δηλωθέντων
		active			middle		passive
infinitive		δηλῶσαι			δηλώσᾰσθαι		δηλωθῆναι
participle	m	δηλώσᾱς			δηλωσᾰ́μενος		δηλωθείς
	f	δηλώσᾱσᾰ			δηλωσᾰμένη		δηλωθεῖσᾰ
	n	δηλῶσᾰν			δηλωσᾰ́μενον		δηλωθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: δεδήλωκᾰ, δεδήλωμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δεδήλωκᾰ	δεδήλωκᾰς	δεδήλωκε(ν)	δεδηλώκᾰτον	δεδηλώκᾰτον	δεδηλώκᾰμεν	δεδηλώκᾰτε	δεδηλώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	δεδηλώκω	δεδηλώκῃς	δεδηλώκῃ	δεδηλώκητον	δεδηλώκητον	δεδηλώκωμεν	δεδηλώκητε	δεδηλώκωσῐ(ν)
	optative	δεδηλώκοιμῐ, δεδηλωκοίην	δεδηλώκοις, δεδηλωκοίης	δεδηλώκοι, δεδηλωκοίη	δεδηλώκοιτον	δεδηλωκοίτην	δεδηλώκοιμεν	δεδηλώκοιτε	δεδηλώκοιεν
	imperative		δεδήλωκε	δεδηλωκέτω	δεδηλώκετον	δεδηλωκέτων		δεδηλώκετε	δεδηλωκόντων
middle/ passive	indicative	δεδήλωμαι	δεδήλωσαι	δεδήλωται	δεδήλωσθον	δεδήλωσθον	δεδηλώμεθᾰ	δεδήλωσθε	δεδήλωνται
	subjunctive	δεδηλωμένος ὦ	δεδηλωμένος ᾖς	δεδηλωμένος ᾖ	δεδηλωμένω ἦτον	δεδηλωμένω ἦτον	δεδηλωμένοι ὦμεν	δεδηλωμένοι ἦτε	δεδηλωμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	δεδηλωμένος εἴην	δεδηλωμένος εἴης	δεδηλωμένος εἴη	δεδηλωμένω εἴητον/εἶτον	δεδηλωμένω εἰήτην/εἴτην	δεδηλωμένοι εἴημεν/εἶμεν	δεδηλωμένοι εἴητε/εἶτε	δεδηλωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		δεδήλωσο	δεδηλώσθω	δεδήλωσθον	δεδηλώσθων		δεδήλωσθε	δεδηλώσθων
		active				middle/passive
infinitive		δεδηλωκέναι				δεδηλῶσθαι
participle	m	δεδηλωκώς				δεδηλωμένος
	f	δεδηλωκυῖᾰ				δεδηλωμένη
	n	δεδηλωκός				δεδηλωμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀδηλόω (adēlóō)
• ἀποδηλόω (apodēlóō)
• δήλωσις (dḗlōsis)
• διαδηλόω (diadēlóō)
• ἐκδηλόω (ekdēlóō)
• ἐπιδηλόω (epidēlóō)
• παραδηλόω (paradēlóō)
• προδηλόω (prodēlóō)
• προσδηλόω (prosdēlóō)
• συμπαραδηλόω (sumparadēlóō)
• συνδηλόω (sundēlóō)
• ὑποδηλόω (hupodēlóō)

 

Descendants

Greek: δηλώνω (dilóno)

• see: δηλῶ (dēlô)

Further reading

• “δηλόω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “δηλόω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• δηλόω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• δηλόω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette