δίκυκλος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from δι- (di-, from δις) + κύκλ(ος) (kýkl(os)) + -ος (-os), a calque of French bicycle.[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]δίκυκλος • (díkyklos) m (feminine δίκυκλη, neuter δίκυκλο)
- two-wheeled, birotate
- Synonym: δίτροχος (dítrochos)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | δίκυκλος (díkyklos) | δίκυκλη (díkykli) | δίκυκλο (díkyklo) | δίκυκλοι (díkykloi) | δίκυκλες (díkykles) | δίκυκλα (díkykla) | |
| genitive | δίκυκλου (díkyklou) | δίκυκλης (díkyklis) | δίκυκλου (díkyklou) | δίκυκλων (díkyklon) | δίκυκλων (díkyklon) | δίκυκλων (díkyklon) | |
| accusative | δίκυκλο (díkyklo) | δίκυκλη (díkykli) | δίκυκλο (díkyklo) | δίκυκλους (díkyklous) | δίκυκλες (díkykles) | δίκυκλα (díkykla) | |
| vocative | δίκυκλε (díkykle) | δίκυκλη (díkykli) | δίκυκλο (díkyklo) | δίκυκλοι (díkykloi) | δίκυκλες (díkykles) | δίκυκλα (díkykla) | |
Derived terms
[edit]- δίκυκλο n (díkyklo, noun)
References
[edit]- ^ δίκυκλος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language