δίκλινος
Greek
[edit]Etymology
[edit]From δι- (di-) and -κλινος (-klinos).
Adjective
[edit]δίκλινος • (díklinos) m (feminine δίκλινη, neuter δίκλινο)
- double (especially of a double room)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | δίκλινος (díklinos) | δίκλινη (díklini) | δίκλινο (díklino) | δίκλινοι (díklinoi) | δίκλινες (díklines) | δίκλινα (díklina) | |
| genitive | δίκλινου (díklinou) | δίκλινης (díklinis) | δίκλινου (díklinou) | δίκλινων (díklinon) | δίκλινων (díklinon) | δίκλινων (díklinon) | |
| accusative | δίκλινο (díklino) | δίκλινη (díklini) | δίκλινο (díklino) | δίκλινους (díklinous) | δίκλινες (díklines) | δίκλινα (díklina) | |
| vocative | δίκλινε (díkline) | δίκλινη (díklini) | δίκλινο (díklino) | δίκλινοι (díklinoi) | δίκλινες (díklines) | δίκλινα (díklina) | |
Related terms
[edit]- δίκλινο n (díklino, “double room”)
- μονόκλινος (monóklinos, “single”)