δίγαμος
Greek
[edit]Adjective
[edit]δίγαμος • (dígamos) m (feminine δίγαμη, neuter δίγαμο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | δίγαμος (dígamos) | δίγαμη (dígami) | δίγαμο (dígamo) | δίγαμοι (dígamoi) | δίγαμες (dígames) | δίγαμα (dígama) | |
| genitive | δίγαμου (dígamou) | δίγαμης (dígamis) | δίγαμου (dígamou) | δίγαμων (dígamon) | δίγαμων (dígamon) | δίγαμων (dígamon) | |
| accusative | δίγαμο (dígamo) | δίγαμη (dígami) | δίγαμο (dígamo) | δίγαμους (dígamous) | δίγαμες (dígames) | δίγαμα (dígama) | |
| vocative | δίγαμε (dígame) | δίγαμη (dígami) | δίγαμο (dígamo) | δίγαμοι (dígamoi) | δίγαμες (dígames) | δίγαμα (dígama) | |
Related terms
[edit]- διγαμία f (digamía, “bigamy”)