δάδα

Greek

Etymology

From Ancient Greek δαίω (daíō).

Noun

δάδα • (dáda) f (plural δάδες)

1. burning torch
2. (figuratively) source of knowledge or wisdom

Declension

Declension of δάδα

	singular	plural
nominative	δάδα (dáda)	δάδες (dádes)
genitive	δάδας (dádas)	δάδων (dádon)
accusative	δάδα (dáda)	δάδες (dádes)
vocative	δάδα (dáda)	δάδες (dádes)

Synonyms

• φανάρι n (fanári)

Coordinate terms

• φάκος m (fákos, “torch, flashlight”)

Derived terms

• δαδούχος (dadoúchos)

Further reading

• δάδα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• δάδα on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el