δαδούχος

See also: δᾳδοῦχος

Greek

Etymology

From Ancient Greek δᾳδοῦχος (dāidoûkhos). By surface analysis, δάδα (dáda, “burning torch”) +‎ -ούχος (-oúchos, “owner, bearer”).

Noun

δαδούχος • (dadoúchos) m (plural δαδούχοι)

1. torchbearer

Declension

	singular	plural
nominative	δαδούχος (dadoúchos)	δαδούχοι (dadoúchoi)
genitive	δαδούχου (dadoúchou)	δαδούχων (dadoúchon)
accusative	δαδούχο (dadoúcho)	δαδούχους (dadoúchous)
vocative	δαδούχε (dadoúche)	δαδούχοι (dadoúchoi)

Further reading

• δαδούχος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language