γόνιμος

Ancient Greek

Etymology

From o-grade of the root of γίγνομαι (gígnomai, “to be born, come into existence”) + -ιμος (-imos, suffix for adjective of capability): literally "able to produce".

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡó.ni.mos/ → /ˈɣo.ni.mos/ → /ˈɣo.ni.mos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡó.ni.mos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈɡo.ni.mos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɣo.ni.mos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈɣo.ni.mos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈɣo.ni.mos/

Adjective

γόνῐμος • (gónimos) m (feminine γονῐ́μη, neuter γόνῐμον); first/second declension

1. productive, fertile, fruitful [with genitive ‘the product or fruit’]
   1. (figuratively, of an author) genius
2. of a legitimate child: born in lawful wedlock
   1. viable
   2. (rarely) favorable to generation (of uneven days, or days in illness)

Inflection

First and second declension of γόνῐμος; γονῐ́μη; γόνῐμον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γόνῐμος gónimos	γονῐ́μη gonímē	γόνῐμον gónimon		γονῐ́μω gonímō	γονῐ́μᾱ gonímā	γονῐ́μω gonímō		γόνῐμοι gónimoi	γόνῐμαι gónimai	γόνῐμᾰ gónima
Genitive		γονῐ́μου gonímou	γονῐ́μης gonímēs	γονῐ́μου gonímou		γονῐ́μοιν gonímoin	γονῐ́μαιν gonímain	γονῐ́μοιν gonímoin		γονῐ́μων gonímōn	γονῐ́μων gonímōn	γονῐ́μων gonímōn
Dative		γονῐ́μῳ gonímōi	γονῐ́μῃ gonímēi	γονῐ́μῳ gonímōi		γονῐ́μοιν gonímoin	γονῐ́μαιν gonímain	γονῐ́μοιν gonímoin		γονῐ́μοις gonímois	γονῐ́μαις gonímais	γονῐ́μοις gonímois
Accusative		γόνῐμον gónimon	γονῐ́μην gonímēn	γόνῐμον gónimon		γονῐ́μω gonímō	γονῐ́μᾱ gonímā	γονῐ́μω gonímō		γονῐ́μους gonímous	γονῐ́μᾱς gonímās	γόνῐμᾰ gónima
Vocative		γόνῐμε gónime	γονῐ́μη gonímē	γόνῐμον gónimon		γονῐ́μω gonímō	γονῐ́μᾱ gonímā	γονῐ́μω gonímō		γόνῐμοι gónimoi	γόνῐμαι gónimai	γόνῐμᾰ gónima
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γονῐ́μως gonímōs				γονῐμώτερος gonimṓteros				γονῐμώτᾰτος gonimṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms

• (viable): βιώσιμος (biṓsimos)

Antonyms

• (antonym(s) of “productive”): ἄγονος (ágonos)

References

• “γόνιμος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “γόνιμος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • fertile idem, page 316.
  • fruitful idem, page 348.
  • generative idem, page 356.
  • productive idem, page 645.
  • prolific idem, page 653.

Greek

Etymology

From Ancient Greek γόνιμος (gónimos).

Adjective

γόνιμος • (gónimos) m

1. fertile, capable of growing abundant crops
2. fertile, capable of reproducing
3. (figuratively) fertile, productive or prolific

Declension

Declension of γόνιμος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	γόνιμός (gónimós)	γόνιμή (gónimí)	γόνιμό (gónimó)		γόνιμοί (gónimoí)	γόνιμές (gónimés)	γόνιμά (gónimá)
genitive	γόνιμού (gónimoú)	γόνιμής (gónimís)	γόνιμού (gónimoú)		γόνιμών (gónimón)	γόνιμών (gónimón)	γόνιμών (gónimón)
accusative	γόνιμό (gónimó)	γόνιμή (gónimí)	γόνιμό (gónimó)		γόνιμούς (gónimoús)	γόνιμές (gónimés)	γόνιμά (gónimá)
vocative	γόνιμέ (gónimé)	γόνιμή (gónimí)	γόνιμό (gónimó)		γόνιμοί (gónimoí)	γόνιμές (gónimés)	γόνιμά (gónimá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γόνιμος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γόνιμος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γονιμότερος (gonimóteros)	γονιμότερη (gonimóteri)	γονιμότερο (gonimótero)	γονιμότεροι (gonimóteroi)	γονιμότερες (gonimóteres)	γονιμότερα (gonimótera)
genitive	γονιμότερου (gonimóterou)	γονιμότερης (gonimóteris)	γονιμότερου (gonimóterou)	γονιμότερων (gonimóteron)	γονιμότερων (gonimóteron)	γονιμότερων (gonimóteron)
accusative	γονιμότερο (gonimótero)	γονιμότερη (gonimóteri)	γονιμότερο (gonimótero)	γονιμότερους (gonimóterous)	γονιμότερες (gonimóteres)	γονιμότερα (gonimótera)
vocative	γονιμότερε (gonimótere)	γονιμότερη (gonimóteri)	γονιμότερο (gonimótero)	γονιμότεροι (gonimóteroi)	γονιμότερες (gonimóteres)	γονιμότερα (gonimótera)
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο γονιμότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γονιμότατος (gonimótatos)	γονιμότατη (gonimótati)	γονιμότατο (gonimótato)	γονιμότατοι (gonimótatoi)	γονιμότατες (gonimótates)	γονιμότατα (gonimótata)
genitive	γονιμότατου (gonimótatou)	γονιμότατης (gonimótatis)	γονιμότατου (gonimótatou)	γονιμότατων (gonimótaton)	γονιμότατων (gonimótaton)	γονιμότατων (gonimótaton)
accusative	γονιμότατο (gonimótato)	γονιμότατη (gonimótati)	γονιμότατο (gonimótato)	γονιμότατους (gonimótatous)	γονιμότατες (gonimótates)	γονιμότατα (gonimótata)
vocative	γονιμότατε (gonimótate)	γονιμότατη (gonimótati)	γονιμότατο (gonimótato)	γονιμότατοι (gonimótatoi)	γονιμότατες (gonimótates)	γονιμότατα (gonimótata)

Antonyms

• άγονος (ágonos)

Related terms

• γονιμότητα f (gonimótita)