γόνιμος

Ancient Greek

Etymology

From o-grade of the root of γίγνομαι (gígnomai, “to be born, come into existence”) + -ιμος (-imos, suffix for adjective of capability): literally "able to produce".

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡó.ni.mos/ → /ˈɣo.ni.mos/ → /ˈɣo.ni.mos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡó.ni.mos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈɡo.ni.mos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɣo.ni.mos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈɣo.ni.mos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈɣo.ni.mos/

Adjective

γόνῐμος • (gónĭmos) m (feminine γονῐ́μη, neuter γόνῐμον); first/second declension

1. productive, fertile, fruitful [with genitive ‘the product or fruit’]
   1. (figuratively, of an author) genius
2. of a legitimate child: born in lawful wedlock
   1. viable
   2. (rarely) favorable to generation (of uneven days, or days in illness)

Inflection

First and second declension of γόνῐμος; γονῐ́μη; γόνῐμον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γόνῐμος gónĭmos	γονῐ́μη gonĭ́mē	γόνῐμον gónĭmon		γονῐ́μω gonĭ́mō	γονῐ́μᾱ gonĭ́mā	γονῐ́μω gonĭ́mō		γόνῐμοι gónĭmoi	γόνῐμαι gónĭmai	γόνῐμᾰ gónĭmă
Genitive		γονῐ́μου gonĭ́mou	γονῐ́μης gonĭ́mēs	γονῐ́μου gonĭ́mou		γονῐ́μοιν gonĭ́moin	γονῐ́μαιν gonĭ́main	γονῐ́μοιν gonĭ́moin		γονῐ́μων gonĭ́mōn	γονῐ́μων gonĭ́mōn	γονῐ́μων gonĭ́mōn
Dative		γονῐ́μῳ gonĭ́mōi	γονῐ́μῃ gonĭ́mēi	γονῐ́μῳ gonĭ́mōi		γονῐ́μοιν gonĭ́moin	γονῐ́μαιν gonĭ́main	γονῐ́μοιν gonĭ́moin		γονῐ́μοις gonĭ́mois	γονῐ́μαις gonĭ́mais	γονῐ́μοις gonĭ́mois
Accusative		γόνῐμον gónĭmon	γονῐ́μην gonĭ́mēn	γόνῐμον gónĭmon		γονῐ́μω gonĭ́mō	γονῐ́μᾱ gonĭ́mā	γονῐ́μω gonĭ́mō		γονῐ́μους gonĭ́mous	γονῐ́μᾱς gonĭ́mās	γόνῐμᾰ gónĭmă
Vocative		γόνῐμε gónĭme	γονῐ́μη gonĭ́mē	γόνῐμον gónĭmon		γονῐ́μω gonĭ́mō	γονῐ́μᾱ gonĭ́mā	γονῐ́μω gonĭ́mō		γόνῐμοι gónĭmoi	γόνῐμαι gónĭmai	γόνῐμᾰ gónĭmă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γονῐ́μως gonĭ́mōs				γονῐμώτερος gonĭmṓteros				γονῐμώτᾰτος gonĭmṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms

• (viable): βιώσιμος (biṓsimos)

Antonyms

• (antonym(s) of “productive”): ἄγονος (ágonos)

References

• “γόνιμος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “γόνιμος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • fertile idem, page 316.
  • fruitful idem, page 348.
  • generative idem, page 356.
  • productive idem, page 645.
  • prolific idem, page 653.

Greek

Etymology

From Ancient Greek γόνιμος (gónimos).

Adjective

γόνιμος • (gónimos) m

1. fertile, capable of growing abundant crops
2. fertile, capable of reproducing
3. (figuratively) fertile, productive or prolific

Declension

Declension of γόνιμος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	γόνιμός (gónimós)	γόνιμή (gónimí)	γόνιμό (gónimó)		γόνιμοί (gónimoí)	γόνιμές (gónimés)	γόνιμά (gónimá)
genitive	γόνιμού (gónimoú)	γόνιμής (gónimís)	γόνιμού (gónimoú)		γόνιμών (gónimón)	γόνιμών (gónimón)	γόνιμών (gónimón)
accusative	γόνιμό (gónimó)	γόνιμή (gónimí)	γόνιμό (gónimó)		γόνιμούς (gónimoús)	γόνιμές (gónimés)	γόνιμά (gónimá)
vocative	γόνιμέ (gónimé)	γόνιμή (gónimí)	γόνιμό (gónimó)		γόνιμοί (gónimoí)	γόνιμές (gónimés)	γόνιμά (gónimá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γόνιμος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γόνιμος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative γονιμότερος (gonimóteros) γονιμότερη (gonimóteri) γονιμότερο (gonimótero) γονιμότεροι (gonimóteroi) γονιμότερες (gonimóteres) γονιμότερα (gonimótera) genitive γονιμότερου (gonimóterou) γονιμότερης (gonimóteris) γονιμότερου (gonimóterou) γονιμότερων (gonimóteron) γονιμότερων (gonimóteron) γονιμότερων (gonimóteron) accusative γονιμότερο (gonimótero) γονιμότερη (gonimóteri) γονιμότερο (gonimótero) γονιμότερους (gonimóterous) γονιμότερες (gonimóteres) γονιμότερα (gonimótera) vocative γονιμότερε (gonimótere) γονιμότερη (gonimóteri) γονιμότερο (gonimótero) γονιμότεροι (gonimóteroi) γονιμότερες (gonimóteres) γονιμότερα (gonimótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο γονιμότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative γονιμότατος (gonimótatos) γονιμότατη (gonimótati) γονιμότατο (gonimótato) γονιμότατοι (gonimótatoi) γονιμότατες (gonimótates) γονιμότατα (gonimótata) genitive γονιμότατου (gonimótatou) γονιμότατης (gonimótatis) γονιμότατου (gonimótatou) γονιμότατων (gonimótaton) γονιμότατων (gonimótaton) γονιμότατων (gonimótaton) accusative γονιμότατο (gonimótato) γονιμότατη (gonimótati) γονιμότατο (gonimótato) γονιμότατους (gonimótatous) γονιμότατες (gonimótates) γονιμότατα (gonimótata) vocative γονιμότατε (gonimótate) γονιμότατη (gonimótati) γονιμότατο (gonimótato) γονιμότατοι (gonimótatoi) γονιμότατες (gonimótates) γονιμότατα (gonimótata)

Antonyms

• άγονος (ágonos)

Related terms

• γονιμότητα f (gonimótita)