γνωστός

Ancient Greek

Etymology

From the root of γιγνώσκω (gignṓskō, “to know”) +‎ -στός (-stós). A later variant form of γνωτός (gnōtós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡnɔːs.tós/ → /ɣnosˈtos/ → /ɣnosˈtos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡnɔːs.tós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡnosˈtos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣnosˈtos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ɣnosˈtos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ɣnosˈtos/

Adjective

γνωστός • (gnōstós) m (feminine γνωστή, neuter γνωστόν); first/second declension

1. known

Declension

First and second declension of γνωστός; γνωστή; γνωστόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γνωστός gnōstós	γνωστή gnōstḗ	γνωστόν gnōstón		γνωστώ gnōstṓ	γνωστᾱ́ gnōstā́	γνωστώ gnōstṓ		γνωστοί gnōstoí	γνωσταί gnōstaí	γνωστᾰ́ gnōstá
Genitive		γνωστοῦ gnōstoû	γνωστῆς gnōstês	γνωστοῦ gnōstoû		γνωστοῖν gnōstoîn	γνωσταῖν gnōstaîn	γνωστοῖν gnōstoîn		γνωστῶν gnōstôn	γνωστῶν gnōstôn	γνωστῶν gnōstôn
Dative		γνωστῷ gnōstôi	γνωστῇ gnōstêi	γνωστῷ gnōstôi		γνωστοῖν gnōstoîn	γνωσταῖν gnōstaîn	γνωστοῖν gnōstoîn		γνωστοῖς gnōstoîs	γνωσταῖς gnōstaîs	γνωστοῖς gnōstoîs
Accusative		γνωστόν gnōstón	γνωστήν gnōstḗn	γνωστόν gnōstón		γνωστώ gnōstṓ	γνωστᾱ́ gnōstā́	γνωστώ gnōstṓ		γνωστούς gnōstoús	γνωστᾱ́ς gnōstā́s	γνωστᾰ́ gnōstá
Vocative		γνωστέ gnōsté	γνωστή gnōstḗ	γνωστόν gnōstón		γνωστώ gnōstṓ	γνωστᾱ́ gnōstā́	γνωστώ gnōstṓ		γνωστοί gnōstoí	γνωσταί gnōstaí	γνωστᾰ́ gnōstá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γνωστῶς gnōstôs				γνωστότερος gnōstóteros				γνωστότᾰτος gnōstótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Quotations

• New Testament, Acts of the Apostles 9:42:

  γνωστὸν δὲ ἐγένετο καθ’ ὅλης τῆς Ἰόππης, καὶ πολλοὶ ἐπίστευσαν ἐπὶ τὸν Κύριον.

  gnōstòn dè egéneto kath’ hólēs tês Ióppēs, kaì polloì epísteusan epì tòn Kúrion.

  • Translation by KJV

    And it was known throughout all Joppa; and many believed in the Lord.

Derived terms

• γνωστικός (gnōstikós)

Descendants

• Greek: γνωστός (gnostós)

Further reading

• γνωστός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• γνωστός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “γνωστός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “γνωστός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G1110 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • familiar idem, page 305.
  • knowable idem, page 471.
  • well-known idem, page 974.

Greek

Etymology

From Ancient Greek γνωστός (gnōstós), from γιγνώσκω (gignṓskō, “I know”).

Adjective

γνωστός • (gnostós) m (feminine γνωστή, neuter γνωστό)

1. known, familiar

   Synonyms: γνωστός (gnostós), γνώριμος (gnórimos)

   Antonym: άγνωστος (ágnostos)

Declension

Declension of γνωστός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	γνωστός (gnostós)	γνωστή (gností)	γνωστό (gnostó)		γνωστοί (gnostoí)	γνωστές (gnostés)	γνωστά (gnostá)
genitive	γνωστού (gnostoú)	γνωστής (gnostís)	γνωστού (gnostoú)		γνωστών (gnostón)	γνωστών (gnostón)	γνωστών (gnostón)
accusative	γνωστό (gnostó)	γνωστή (gností)	γνωστό (gnostó)		γνωστούς (gnostoús)	γνωστές (gnostés)	γνωστά (gnostá)
vocative	γνωστέ (gnosté)	γνωστή (gností)	γνωστό (gnostó)		γνωστοί (gnostoí)	γνωστές (gnostés)	γνωστά (gnostá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γνωστός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γνωστός, etc.)

Related terms

• see: γνωρίζω (gnorízo, “to know”)

Noun

γνωστός • (gnostós) m (plural γνωστοί)

1. acquaintance, a person whom one knows; a familiar

Declension

Declension of γνωστός

	singular	plural
nominative	γνωστός (gnostós)	γνωστοί (gnostoí)
genitive	γνωστού (gnostoú)	γνωστών (gnostón)
accusative	γνωστό (gnostó)	γνωστούς (gnostoús)
vocative	γνωστέ (gnosté)	γνωστοί (gnostoí)

Antonyms

• άγνωστος (ágnostos)