γλυκύς

Ancient Greek

Etymology

PIE word
*dléwkus

From Proto-Hellenic *dlukús, *dléukus, from Proto-Indo-European *dléwkus, *dlukús ~ *dlukéws (“sweet”). Cognate with Mycenaean Greek 𐀆𐀩𐀄𐀒 (de-re-u-ko /⁠dleukos⁠/), Latin dulcis, Old Armenian քաղցր (kʻałcʻr).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡly.kýs/ → /ɣlyˈcys/ → /ɣliˈcis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡly.kýs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡlyˈkys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣlyˈcys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ɣlyˈcys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ɣliˈcis/

Adjective

γλῠκῠ́ς • (glukús) m (feminine γλῠκεῖᾰ, neuter γλῠκῠ́); first/third declension

1. sweet (taste)

Inflection

First and third declension of γλῠκῠ́ς; γλῠκεῖᾰ; γλῠκῠ́ (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γλῠκῠ́ς glukús	γλῠκεῖᾰ glukeîa	γλῠκῠ́ glukú		γλῠκέε glukée	γλῠκείᾱ glukeíā	γλῠκέε glukée		γλῠκεῖς glukeîs	γλῠκεῖαι glukeîai	γλῠκέᾰ glukéa
Genitive		γλῠκέος glukéos	γλῠκείᾱς glukeíās	γλῠκέος glukéos		γλῠκέοιν glukéoin	γλῠκείαιν glukeíain	γλῠκέοιν glukéoin		γλῠκέων glukéōn	γλῠκειῶν glukeiôn	γλῠκέων glukéōn
Dative		γλῠκεῖ glukeî	γλῠκείᾳ glukeíāi	γλῠκεῖ glukeî		γλῠκέοιν glukéoin	γλῠκείαιν glukeíain	γλῠκέοιν glukéoin		γλῠκέσῐ / γλῠκέσῐν glukési(n)	γλῠκείαις glukeíais	γλῠκέσῐ / γλῠκέσῐν glukési(n)
Accusative		γλῠκῠ́ν glukún	γλῠκεῖᾰν glukeîan	γλῠκῠ́ glukú		γλῠκέε glukée	γλῠκείᾱ glukeíā	γλῠκέε glukée		γλῠκεῖς glukeîs	γλῠκείᾱς glukeíās	γλῠκέᾰ glukéa
Vocative		γλῠκῠ́ glukú	γλῠκεῖᾰ glukeîa	γλῠκῠ́ glukú		γλῠκέε glukée	γλῠκείᾱ glukeíā	γλῠκέε glukée		γλῠκεῖς glukeîs	γλῠκεῖαι glukeîai	γλῠκέᾰ glukéa
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γλῠκέως glukéōs				γλῠκῠ́τερος glukúteros				γλῠκῠ́τᾰτος glukútatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and third declension of γλῠκῠ́ς; γλῠκεῖᾰ; γλῠκῠ́ (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γλῠκῠ́ς glukús	γλῠκεῖᾰ glukeîa	γλῠκῠ́ glukú		γλῠκέε glukée	γλῠκείᾱ glukeíā	γλῠκέε glukée		γλῠκέες glukées	γλῠκεῖαι glukeîai	γλῠκέᾰ glukéa
Genitive		γλῠκέος glukéos	γλῠκείης glukeíēs	γλῠκέος glukéos		γλῠκέοιῐν glukéoiin	γλῠκείαιν / γλῠκείαιῐν / γλῠκείῃῐν glukeíai(i)n / glukeíēiin	γλῠκέοιῐν glukéoiin		γλῠκέων glukéōn	γλῠκειᾱ́ων / γλῠκειέ͜ων / γλῠκειῶν glukeiā́ōn / glukeié͜ōn / glukeiôn	γλῠκέων glukéōn
Dative		γλῠκεῖ glukeî	γλῠκείῃ glukeíēi	γλῠκεῖ glukeî		γλῠκέοιῐν glukéoiin	γλῠκείαιν / γλῠκείαιῐν / γλῠκείῃῐν glukeíai(i)n / glukeíēiin	γλῠκέοιῐν glukéoiin		γλῠκέεσσῐ / γλῠκέεσσῐν / γλῠκέεσῐ / γλῠκέεσῐν / γλῠκέσῐ / γλῠκέσῐν glukéessi(n) / glukéesi(n) / glukési(n)	γλῠκείῃσῐ / γλῠκείῃσῐν / γλῠκείῃς / γλῠκείαις glukeíēisi(n) / glukeíēis / glukeíais	γλῠκέεσσῐ / γλῠκέεσσῐν / γλῠκέεσῐ / γλῠκέεσῐν / γλῠκέσῐ / γλῠκέσῐν glukéessi(n) / glukéesi(n) / glukési(n)
Accusative		γλῠκῠ́ν glukún	γλῠκεῖᾰν glukeîan	γλῠκῠ́ glukú		γλῠκέε glukée	γλῠκείᾱ glukeíā	γλῠκέε glukée		γλῠκέᾰς glukéas	γλῠκείᾱς glukeíās	γλῠκέᾰ glukéa
Vocative		γλῠκῠ́ glukú	γλῠκεῖᾰ glukeîa	γλῠκῠ́ glukú		γλῠκέε glukée	γλῠκείᾱ glukeíā	γλῠκέε glukée		γλῠκέες glukées	γλῠκεῖαι glukeîai	γλῠκέᾰ glukéa
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γλῠκέως glukéōs				γλῠκῐ́ων glukíōn				γλῠ́κῐστος glúkistos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Derived terms

• γλεῦκος (gleûkos)
• γλῠκῠ́πῑκρος (glukúpīkros)
• γλυκύρριζα (glukúrrhiza)

Descendants

• > Byzantine Greek: γλυκύς (glukús) (inherited), γλυκός (glukós)
  • > Greek: γλυκός (glykós) (inherited)
• → Greek: γλυκύς (glykýs) (learned)
• → English: glyco-

Further reading

• “γλυκύς”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “γλυκύς”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “γλυκύς”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• γλυκύς in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• γλυκύς in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• γλυκύς in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “γλυκύς”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G1099 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • charming idem, page 126.
  • dear idem, page 198.
  • delicious idem, page 208.
  • delightful idem, page 208.
  • enchanting idem, page 270.
  • fascinating idem, page 308.
  • grateful idem, page 370.
  • luscious idem, page 505.
  • pleasant idem, page 619.
  • ravishing idem, page 674.
  • sweet idem, page 848.
  • toothsome idem, page 881.

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek γλυκύς (glukús, “sweet”). Compare to γλυκός (glykós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣliˈcis/
• Hyphenation: γλυ‧κύς

Adjective

γλυκύς • (glykýs) m (feminine γλυκιά, neuter γλυκύ)

1. (colloquial) used only in the term γλυκύς βραστός (glykýs vrastós) (of coffee)

γλυκύς • (glykýs) m (feminine γλυκεία, neuter γλυκύ) (dated or formal)

1. (formal, learned, dated) formal variant of γλυκός (glykós)

Declension

Learned or dated inflectional forms:

Declension of γλυκύς

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γλυκύς •	γλυκεία •	γλυκύ •	γλυκείς •	γλυκείες •	γλυκέα •
genitive	γλυκέος • / γλυκύ •	γλυκείας •	γλυκύ • / γλυκέος •	γλυκέων •	γλυκειών •	γλυκέων •
accusative	γλυκύ •	γλυκεία •	γλυκύ •	γλυκείς •	γλυκείες •	γλυκέα •
vocative	γλυκύ •	γλυκεία •	γλυκύ •	γλυκείς •	γλυκείες •	γλυκέα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γλυκύς, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γλυκύς, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γλυκύτερος •	γλυκύτερη •	γλυκύτερο •	γλυκύτεροι •	γλυκύτερες •	γλυκύτερα •
genitive	γλυκύτερου •	γλυκύτερης •	γλυκύτερου •	γλυκύτερων •	γλυκύτερων •	γλυκύτερων •
accusative	γλυκύτερο •	γλυκύτερη •	γλυκύτερο •	γλυκύτερους •	γλυκύτερες •	γλυκύτερα •
vocative	γλυκύτερε •	γλυκύτερη •	γλυκύτερο •	γλυκύτεροι •	γλυκύτερες •	γλυκύτερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο γλυκύτερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γλυκύτατος •	γλυκύτατη •	γλυκύτατο •	γλυκύτατοι •	γλυκύτατες •	γλυκύτατα •
genitive	γλυκύτατου •	γλυκύτατης •	γλυκύτατου •	γλυκύτατων •	γλυκύτατων •	γλυκύτατων •
accusative	γλυκύτατο •	γλυκύτατη •	γλυκύτατο •	γλυκύτατους •	γλυκύτατες •	γλυκύτατα •
vocative	γλυκύτατε •	γλυκύτατη •	γλυκύτατο •	γλυκύτατοι •	γλυκύτατες •	γλυκύτατα •

Compare to the declension of γλυκός (glykós) & notes for comparison degrees.
The equivalent Katharevousa, spelt as at the ancient declension of γλυκύς (glukús) (no dual number).

Related terms

• γλυκέα ύδατα n pl (glykéa ýdata, “fresh waters”) (singular: γλυκύ ύδωρ (glyký ýdor) or γλυκό ύδωρ (glykó ýdor)); less formal: γλυκό νερό (glykó neró)
• γλυκύτατος (glykýtatos, adjective) (superlative degree)
• γλυκύτερος (glykýteros, adjective) (comparative degree)
• ω γλυκύ μου έαρ (o glyký mou éar, “o my sweet spring”) (verse of medieval hymn for Easter w:Epitaphios Thrinos)

• and see: γλυκός (glykós)