βούλα
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Byzantine Greek βούλλα (boúlla), from Latin bulla.
Noun
[edit]βούλα • (voúla) f (plural βούλες)
- seal (stamp and its impression used to seal envelopes and authenticate documents)
- dimple (in chin, etc)
- (papal) bull
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | βούλα (voúla) | βούλες (voúles) |
| genitive | βούλας (voúlas) | βουλών (voulón) |
| accusative | βούλα (voúla) | βούλες (voúles) |
| vocative | βούλα (voúla) | βούλες (voúles) |
Coordinate terms
[edit]- αλύμαντος (alýmantos, “intact (seal)”, adjective)
Related terms
[edit]- βουλοκέρι n (voulokéri, “sealing wax”)
Descendants
[edit]References
[edit]- βούλα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language